Baksteen - JOYCELYN LEERT VAN HAAR NATUURLIJKE ZELF TE HOUDEN.
Joycelyn Akanba (21) is freelancefotograaf en eigenaar van een kledingwebshop. Ze is voor haar werk continu bezig met sociale media en met de schoonheid van de mens. Het is nu haar missie om negatieve invloeden te blokkeren en om zelfacceptatie uit te stralen.
‘’Ik wilde een paar weken geleden fillers in mijn lippen en in mijn kin laten spuiten. Het zou me zo'n vijfhonderd euro kosten per behandeling. Ik was er klaar voor, maar gelukkig heb ik het toch niet gedaan.’’
CV
2020 Afgestudeerd als sociaal werker
2018 - heden Freelance fotograaf & kledingwebshop eigenaar
2016 Diploma behaald VMBO-Kader bij het Marcanti College
2000 Geboren in Amsterdam
Gavin-Viano (Baksteen): Waarom vind jij het belangrijk om te komen praten over de leeftijdsgrens voor cosmetische ingrepen bij Aan Tafel?
Joycelyn: “Het klinkt cliché, maar door me hierover uit te spreken wil ik laten zien dat je je hoofd erbij moet blijven houden als je een cosmetische ingreep laat doen. De leeftijdsgrens moet naar vijfentwintig jaar. Ik had zelf bijna deze fout gemaakt. Ik zie het echt als een fout.
Ik ben heel goed gaan nadenken over waarom ik zo’n cosmetische ingreep wilde. Ik kwam tot de echte reden. Ik wilde het doen om mensen op straat en op sociale media te kunnen imponeren.
Ik kan mijn geld voor alles gebruiken, maar ik probeer het te spenderen aan investeringen in mijn webshop bedrijf. Niet aan cosmetische ingrepen, die maar tijdelijke vreugde brengen.
Ik ben research gaan doen en ik heb adviezen gevraagd aan vriendinnen en aan cosmetische artsen. Dat advies wil ik ook aan jongeren geven. Vraag simpelweg om advies en vraag je je vervolgens af, of je jouw lichaam voor de rest van je leven op deze manier, met cosmetische ingrepen, wilt onderhouden.”
Wat is het belang van het gesprek rondom cosmetische ingrepen onder de 25 jaar oud?
Wat moeten we absoluut bespreken bij Aan Tafel volgens jou?
“Ik wil het hebben over de hele procedure rondom cosmetische ingrepen. Ik lees en hoor dat zestien-jarigen zelfstandig cosmetische ingrepen doen in Nederland. Zonder identiteitskaart. Dit moet echt worden belicht.’’
Wat is jouw breekpunt?
“Ik ben vrij zelfstandig, maar ik raak mezelf kwijt als ik met mensen samenwerk die me niet willen horen. Bijvoorbeeld als ik een punt wil maken, maar mensen hun eigen wil doordrammen en mij expres negeren, dat trek ik echt niet. In mijn ogen zijn die mensen niet openminded. Ze pretenderen veel.’’
Waar zou jij graag jouw steentje aan willen bijdragen?
“Wees trots op jouw eigenheid. Dat zeg ik ook tegen alle mannen en vrouwen in de zwarte gemeenschap. We mogen nog trotser op onze prestaties. We worden nu inderdaad gezien, als het gaat over onze schoonheid en ons bestaansrecht. Dit komt vanwege de politieke verschuivingen. Denk aan de Black Lives Matter-beweging.
Dit is echter pas de eerste fase van bewustwording en acceptatie. Er is nog een lange weg te gaan voordat andere gemeenschappen de zwarte gemeenschap kunnen begrijpen.
De uitkomst moet verbinding met elkaar zijn. De huidige ontwikkelingen zijn te oppervlakkig, want het blijft nu nog bij de acties op sociale media bijvoorbeeld. Naar mijn mening mogen er meer daden komen, zoals meer rolmodellen op tv en in de politiek. Aan die verbinding van gemeenschappen wil ik een steentje bijdragen.’’
Op wie kan jij bouwen?
“Ik kan bouwen op mijn vrienden, maar vooral op mijn oudere broer.
Nadat onze moeder in 2011 overleed, hadden we alleen elkaar nog. We hebben namelijk bijna geen familieleden in Nederland. Ze wonen in Ghana en in Togo. Mijn broer is altijd de eerste die ik bel, als ik iets prestigieus heb bereikt en ik bel hem als ik ergens meezit.
Onze relatie was vroeger niet zo sterk. We kibbelden over dingen die er nu niet meer toedoen. Nu we allebei wat ouder zijn, zijn we meer dan broer en zus. Hij is echt mijn beste vriend.
En ik kan bouwen op mijn geloof. Het christendom is mijn steun en mijn toeverlaat. Het motiveert me om de beste versie van mezelf te zijn. En ik ben omringd met gelijkgestemden.
Ondanks dat ik het zwaar heb gehad zonder moeder, geloof ik echt in God. Ik geloof ook dat ik niet zomaar hier op aarde ben geplaatst.
Ik ben hier door God.’’
Wie is jouw rots in de branding?
“Olivia is mijn rots in de branding. Zij is een hele goede vriendin. We kennen elkaar sinds de middelbare school. Zij is echt de familie die ik nu moet missen
We kennen elkaar sinds 2015. In die tijd ontkende ik de dood van moeder, omdat ik die realiteit wilde vermijden. Olivia zat in dezelfde situatie en zo konden we elkaar helpen. Ik stond er plotseling niet meer alleen voor. Natuurlijk had ik mijn broer, maar het was belangrijk om een goede vriendin te hebben. Met haar kon ik weer andere dingen delen, die ik niet zo snel met mijn broer zou delen. Olivia en ik waren eigenlijk elkaars therapeuten. Ze heeft me inmiddels direct door.’’Vertel een steengoed verhaal over jouw leven.
“Verbale agressie in mijn thuissituatie was de reden dat ik ben gaan verhuizen. Vervolgens ben ik mijn eigen bedrijf gestart als fotograaf en als webshop eigenaar. Daar ben ik erg trots op.
Na het overlijden van mijn moeder woonde ik bij twee familieleden. Ik was toen tien of elf jaar oud. Er was geen fijne dynamiek. Ik was erg jong en nogal rebels. De thuissituatie verbeterde maar niet.
Ik werd jarenlang uitgescholden. Er werd maar tegen me geschreeuwd. Ik kwam bijvoorbeeld te laat thuis. Of ik had mijn bord niet direct afgewassen. Mijn woorden werden nooit geaccepteerd als de waarheid. Ik werd als lastig gezien en ik werd niet serieus genomen.
Hierdoor besloot ik om uit huis te gaan en om mijzelf te verwijderen van deze ongezonde thuissituatie toen ik twintig jaar oud was. Ik had niet door hoe onveilig de situatie was. In mijn nieuwe huis begon ik rust, geluk en vrijheid te ervaren. Ik vind het nog steeds lastig als ik hierop reflecteer. Maar één ding is zeker; Het was het echt niet waard om nog langer te blijven.’’