Wees lekker open over je soa | Datetiquette

Tijdens een goed potje doen, durven of de waarheid komt De Vraag altijd wel een keertje langs: wie heeft er wel eens een soa gehad? Er ontstaat twijfel. Je moet eigenlijk toegeven. Maar je vindt het toch een beetje gênant. Dus doe je het (misschien) niet.

Ik belandde ooit in precies deze situatie. Wie ooit een soa had gehad, moest tijdens een drankspelletje een shotje wodka nemen. Niemand deed het. En dat terwijl ik zeker wist dat er één persoon in de groep zat met genitale herpes, en eentje die ooit chlamydia had gehad.

Nu snap ik wel dat je misschien niet direct staat te springen om maar aan de grote klok te hangen dat je ooit last hebt gehad van jeuk, wratten of uitslag rondom je intieme delen. Maar toch – zou het niet beter zijn als we hier wat meer open over waren?

En eigenlijk zijn soa’s juist dingen waar we open over moeten zijn. De schaamte moet weg. Zodat mensen zich wat minder bezwaard voelen om zichzelf eens te laten checken, of om het voortaan misschien wat veiliger doen in de slaapkamer. (Dan bedoel ik natuurlijk met condooms en zo, hè. Blijf elkaar vooral lekker vastbinden als je daar ontzettend van geniet.)

Hoewel er van alle kanten wordt geadviseerd om je regelmatig te laten checken, wordt dit in de praktijk naar mijn idee totaal niet nageleefd. Mensen zijn bijvoorbeeld geneigd om pas naar de dokter te gaan wanneer er daadwerkelijk iets mis is. Op zich niets mis mee, natuurlijk – tenzij het op soa’s aankomt. Er zijn namelijk ook soa’s waar je niets van merkt. Chlamydia is hier het klassieke voorbeeld van. Deze sluipschutter wordt met name bij vrouwen niet snel opgemerkt, en kan ernstige gevolgen hebben – een vrouw kan er bijvoorbeeld onvruchtbaar van raken.

Daarnaast zijn er mensen die een relatie hebben en denken: joh, waarom zou ik me laten testen – ik was drie jaar geleden soavrij en ben sindsdien hartstikke monogaam. Of misschien duik je net een nieuwe relatie in, en vertrouw je die persoon absoluut en voor een volle 100%.

Snap ik.

Het probleem is alleen dat je nooit zeker weet of jouw partner je altijd trouw is geweest. Hoe lief je iemand ook vindt. Natuurlijk is het belangrijk ook iemand te vertrouwen – maar wat zou het dan kwaad kunnen om je toch te laten testen? Het is namelijk ook soms moeilijk de exacte patient zero in het scenario te achterhalen. Soa’s kun je namelijk ook oraal hebben gekregen, en mensen zijn minder snel geneigd om geslachtsdelen te beschermen tijdens orale seks. Ook kan er tijdens een wilde seksbui het condoom zijn gescheurd. Hoe dan ook – het kan op allerlei manieren gebeuren. En tja - better safe than sorry. Toch?

Maar mensen zijn niet zo snel geneigd om een afspraak te maken bij de huisarts of de GGD tenzij er echt iets aan de hand is. En daarom geloof ik in een rigoureuze aanpak: maak mensen maar bang. Echt waar. Heb je ooit een soa gehad? Vertel hier dan uitgebreid over aan mensen die zich nog nooit hebben laten testen, of die dit te weinig doen. Jaag ze de stuipen op het lijf. Want zo redden ze misschien niet alleen zichzelf, maar ook een ander – hun potentiële aankomende bedpartners.

Praten over soa’s verlaagt – denk ik – de drempel om een bezoekje aan de huisarts te brengen. Een bezoekje wat je misschien niet zo snel zou hebben gedaan, tot iemand in je directe omgeving je vertelt dat het hem of haar óók is overkomen.

En als je het nou écht goed aanpakt, zorgt het er misschien zelfs voor dat al die condoomhaters (“het is gewoon veel lekkerder zónder!”) toch wat vaker nadenken over hun anticonceptiekeus. Vooral naar aanloop van een leuk maar eenmalig avontuurtje. Je weet immers nooit zeker wat je in huis - en dus in je bed - haalt.  

Beland je dus ooit nog in een hevig potje doen, durven of de waarheid – geef dan gewoon eerlijk antwoord op die vraag. Het siert je. Het is namelijk helemaal niet raar om last te hebben (gehad) van een soa – ontzettend veel mensen gingen je voor. En wie weet steken daarna wel meer mensen hun hand op. Eén grote, blije en vooral eerlijke soa-familie.

Dat is toch een stuk gezelliger.