Wat is er eigenlijk te doen in Groningen?

Wat er overblijft is, ja, Groningen. Maar wat is daar dan eigenlijk te doen? Wat heb jij allemaal niet gezien omdat je te druk bezig was met overleven in dit prachtige, Noordelijke strijdtoneel? Het antwoord is simpel. Alles. Ik ben dus even in staat van lichte brakheid voor je op pad gegaan en heb het uitgezocht.

We beginnen onze ontdekkingsreis net buiten het centrum, bij het Stripmuseum. De ingang van het museum zit in de McDonalds. Als je je daar even overheen zet, ligt er een fascinerende wereld aan je voeten. De man achter de balie heet Frank Vleeshouwer en is een absolute topper. Shoutout naar jou, Frank Vleeshouwer. Het museum zelf is veel groter dan je zou verwachten en is oprecht fantastisch. Wel wat racistische prenten van een Sinterklaas-gerelateerd uitstapje van Paulus de Boskabouter, maar met het oog op historisch besef dient dat wellicht een doel. Ook ruikt het hier hartstikke fris. Helemaal niet naar maccie, waar de scepticus bang voor zou zijn.

We lopen naar de Grote Markt om te kijken naar de Martinitoren. Mijn eerste gevoel erbij is niet echt positief, in verband met een incident met een fles Martini en een schoolfeest. Het blijkt een onterecht vooroordeel. De toren hoort namelijk bij de Martinikerk, vernoemd naar Sint Maarten. Het gebouw heeft allerlei tegenslag te verduren gehad, gedurende de jaren. Blikseminslag, instorting en brand. Maar hij staat. En hij is 96,8 meter hoog. Kijk ‘m eens. Wat een gigant.

Nummer 13 op Tripadvisors ‘beste dingen in Groningen’-lijst is de Albert Heijn. Terecht. Het pand is prachtig. Er is ook iemand met een geel jasje. Ik match met ‘m. Het stoepje zit best lekker. Er worden allerlei verschillende producten verkocht.

De kinderboerderij ligt in het stadspark, net buiten de stad. Dat maakt niet uit, want de zon schijnt altijd in het hoge Noorden. Een wandelingetje op zijn tijd doet de mens goed. Laat dat systeem maar eens werken, met je uitgezakte bankzitlichaam. De kinderboerderij zelf doet alles wat een kinderboerderij hoort te doen. Met name het assortiment gevogelte is uitgebreid en interessant. Er is een pauw aan het vechten met een gans, maar het lijkt een vriendschappelijk duel. Ook loopt er een dier rond dat zich ergens op het spectrum bevindt tussen hond en geit. De Groningse kinderen hebben ‘m Rosé genoemd, of iets dat zo klinkt. Fotografe Merel en ik komen er niet uit. Wat is de ware aard van Rosé, de geithond? Het zet aan tot nadenken. De pony’s kijken een beetje sip, maar de ezel is extreem harig en fluffy.

De eierbal is een gastronomisch hoogstandje. Laat de haters maar piepen.