Als woningdeler heb je het niet gemakkelijk op de woningmarkt. Waarom is het aanbod van huurwoningen zo schaars voor deze groep?
Dat het in Nederland moeilijk is om aan een woning te komen is niks nieuws. Maar als woningdeler heb je het in deze barre tijd nóg lastiger.
Een woningdeler is iemand die een huis deelt met iemand anders, zonder dat ze samen een huishouden vormen. Dit betekent dat ze wel samen de kosten delen, maar niet als een gezin worden gezien. Koppels en getrouwde stellen vallen dan ook niet onder woningdelers. Maar zodra mensen samen met vrienden een woning willen delen, worden ze wel als woningdelers beschouwd. En een woning delen met vrienden? Dat zien veel gemeenten niet zitten. Waarom is het zo moeilijk om als woningdeler aan een woning te komen?
‘Het is gewoon echt onbetaalbaar als je een woning in je eentje moet betalen’, begint een studente in De Nieuws BV. De huurprijzen van woningen zijn door de jaren heen ontzettend gestegen. Zo ben je in Amsterdam nu gemiddeld duizend euro huur per maand kwijt aan een kamer. Dat is dus nog niet eens voor een heel appartement.
‘Het is logisch dat als je met drie of vier jongeren bent, dat je dan samen een huis wil huren in plaats van dat je in je eentje die hoge huur moet ophoesten’, zegt ook Frank Wassenberg, woningmarktdeskundige bij kenniscentrum Platform 31. Hierdoor zijn veelal jonge mensen met een laag inkomen bijna genoodzaakt om een woning te delen.
‘Er is natuurlijk al jarenlang een woningtekort en dat woningtekort stijgt’, vertelt Wassenberg. ‘Er komen ook steeds meer mensen uit het buitenland hiernaartoe, zoals buitenlandse studenten en arbeidsmigranten. Terwijl er de afgelopen tien jaar gewoon veel te weinig is gebouwd.’
En het ligt niet alleen aan de buitenlandse studenten die massaal naar Nederland komen. ‘De vraag neemt gewoon toe en het aanbod neemt af. Er zijn de afgelopen tien jaar gewoon veel minder huizen gebouwd dan nodig is.’ En in de huizen die er dan zijn staan de kamers leeg.
Je zou zeggen dat het delen van woningen juist een oplossing kan bieden voor het tekort aan woningen. Toch staan gemeenten en huurbazen daar niet zo positief tegenover.
‘De gedachte hierachter is eigenlijk dat gemeenten bang zijn voor overlast en dat er gelijk op elke etage tien studenten of arbeidsmigranten komen te wonen’, zegt Wassenberg. Bij die overlast moeten we dan denken aan geluidsoverlast, veel fietsen voor deur en nachtelijke bezoeken. Het lijkt er dus op dat gemeenten vooral bang zijn dat studentikoze praktijken de buurt overnemen.
‘Eigenlijk wordt er dan te veel gedacht vanuit zittende bewoners, en niet genoeg vanuit woningzoekenden.’ Het zou dan ook goed zijn als gemeenten die horrorideeën over de mogelijke overlast kunnen loslaten en dat er een breder woningaanbod voor delers beschikbaar wordt gesteld.
‘Ik heb net een huis gevonden samen met een vriendin’, vertelt Lotte in De Nieuws BV. Lotte gebruikt niet haar echte naam in de uitzending, wegens een nogal opvallende reden.
‘We hebben gedaan alsof we een stel zijn. Maar ik heb het contract nog niet ondertekend en ik ben bang dat als de huisbaas dit hoort, dat de woning dan niet meer doorgaat’, vertelt Lotte. Een leugentje om eigen bestwil zou je kunnen zeggen. Maar dat leugentje gaat best ver.
‘Je moet wel echt een verhaal in je hoofd hebben. Zodat je de huisbaas kan vertellen hoe lang je al samen bent en waar je elkaar hebt leren kennen. Dat proberen ze namelijk echt te controleren’, vult Lotte aan.
Thema's:
Meld je snel en gratis aan voor de BNNVARA nieuwsbrief!