Swingers Jolieke en Casper: ‘We denken niet in hokjes’

In de documentaire Samen Vreemdgaan? gaan Casper (28) en Jolieke (29) voor het eerst op swingersvakantie. Ze doen al acht jaar aan swingen. Het stel vertelt over wat swingen voor hun relatie betekent.  

Jolieke: ‘We zijn samen gaan ontdekken wat voor ons werkt. Ik had met mijn partner voor Casper weleens gesprekken daarover gehad, maar er nooit iets mee gedaan. We hadden allebei nog geen ervaring.’  

Casper: ‘Ik heb in mijn vorige relatie wel een open relatie geprobeerd, maar dat ging niet goed. Dat was een soort laatste redmiddel. Als het al niet goed zit zou ik geen open relatie proberen, dat werkt niet.’  

J: ‘Ik leerde hem kennen toen hij nog een open relatie had met zijn ex. Het swingen was eigenlijk vanaf het begin bespreekbaar. Het is niet echt dat we besloten hebben om dit te gaan doen, maar het was gewoon zo.’ 

C: ‘Het was in het begin heel erg wennen, maar het voelde wel vertrouwd en goed.’

J: ‘Casper kwam met het idee om het daadwerkelijk te doen. Hij had contact gelegd met een stel. Ik stond er aan de zijlijn bij en vond het allemaal maar spannend. Toen hadden we seks en toen was Casper een beetje jaloers. Toen dacht ik: maar dit is toch wat je wilde?’  

C: ‘Ik dacht: zij vindt het nog spannend, dus ik houd me in. Zij hield zich niet in. Op de terugweg hebben we het daarover gehad. De tweede keer was het precies andersom.’  

J: ‘Toen ik de eerste keer zag dat je jaloers was, dacht ik: yes, je houdt toch wel van me. Het was voor mij wel een bevestiging.’  

C: ‘We ontdekten het echt samen. Ik denk dat dat ons dichter bij elkaar heeft gebracht. Ook omdat we de eerste keer wat jaloezie voelden, maar daar heb je het dan achteraf over.’

J: ‘Ik denk niet dat we nog jaloers zijn. We hebben onszelf al in veel verschillende situaties geworpen, dus dan weet je ook beter wat de ander wel en niet fijn vindt. We hebben ook niet echt regels, behalve met elkaar in contact blijven. Daar zijn we wel opener in geworden dan in het begin.’ 

C: ‘In het begin vertrouwde Jolieke mij nog niet echt. We begonnen wel met wat meer regels, maar merkten al snel dat je je in het moment niet aan die regels kan houden. We schaven de regels bij, per situatie.’  

J: ‘Alles is bespreekbaar. Of het dan wel of niet kan, daar komen we in een gesprek wel uit. Het is fijn dat we elkaar die openheid gunnen. Ik denk dat we door de jaren heen wel te weten zijn gekomen wat de ander fijn vindt. Als je dit doet, gaat het niet zonder vallen en opstaan. Het komt echt wel een keer voor dat het gewoon even niet leuk is. Daarna spreek je daarover en dan kom je er weer samen uit.’  

C: ‘We gingen een keer samen naar een feestje. Ik had contact met een dame. Toen ben ik met haar naar beneden gegaan om seks te hebben. Daar waren we elkaar een beetje kwijt.’  

J: ‘Jij dacht dat we oogcontact hadden en dat ik jullie gezien had, maar ik was gewoon voor me uit aan het staren. Toen kon ik hem niet meer vinden. Dat was gewoon een miscommunicatie, maar het was vooral vervelend omdat ik hem kwijt was. Na die gebeurtenis hebben we het daarover gehad.’  

C: ‘Daar hebben we van geleerd, om daar in het vervolg beter mee om te gaan.’  

C: ‘We hadden een keer een date bij een stel thuis. We hadden een locatie gekregen en zijn daarnaartoe gereden. De eigenaar van dat pand zei: “Je moet even bellen als je voor de poort staat.” Toen ging de poort open en kwamen we bij een megagroot huis.’  

J: ‘Het was echt een superdikke villa. Vanbinnen was het hele huis van marmer en goud. Toen gingen we naar de kelder en daar was een bar en dj, echt alles erop en eraan. Dat hadden we niet verwacht. Stonden we daar met een fles rode wijn van de supermarkt. Dat was wel één van onze vetste ervaringen.’  

C: ‘Ik denk dat het huwelijk een belofte naar elkaar is dat je er voor elkaar bent. Het is een viering van de liefde.’

J: ‘Het enige dat verandert is dat je dan mijn man bent en dat klinkt heel leuk. Ik zie het meer als een dag om onze liefde te vieren en dat te delen met de mensen om ons heen. Dat was ook meer mijn beeld van trouwen.’  

C: ‘Vroeger betekende trouwen dat je de enige bent voor elkaar. Mijn ouders zijn gescheiden. Dus trouw zweren aan één iemand werkt in veel gevallen niet. Misschien is mijn beeld van het huwelijk daardoor anders dan het klassieke huwelijk. We denken niet in hokjes.’  

J: ‘Ik zie meer dat we open zijn.’  

C: ‘We vertrouwen elkaar enorm. We kunnen alles met elkaar bespreken. Als we een knap iemand over straat zien lopen, kunnen we dat ook zeggen tegen elkaar. Daarnaast ook de ontdekking van onze seksualiteit, we zijn allebei bi, hoe dat zit en hoe we dat voelen.’ 

J: ‘Ik weet natuurlijk niet hoe dat was geweest als ik een monogame relatie had, maar ik denk dat wij in een vroeger stadium van onze relatie tegen dingen aanlopen, zoals jaloezie. Met dit soort relatie gooi je jezelf in het diepe en moet je accepteren dat je fouten gaat maken. Door die ervaring leer je elkaar en jezelf beter kennen.’  

C: ‘Bij andere relaties zie je dat mensen elkaar niet vertrouwen, geheimen hebben voor elkaar of vreemdgaan. Dat hebben wij gewoon niet.’  

J: ‘Behalve die ring, dat was wel een geheim.’  

J: ‘Het komt nu allemaal weer naar boven, terwijl we er een tijd niet over nagedacht hebben. Ik vind het spannend, maar aan de andere kant: we zijn al acht jaar samen en doen dit al acht jaar. Ik voel me zeker genoeg in mijn relatie. Wat er ook op ons afkomt, het komt wel goed. Ik denk niet dat iets mij snel van mijn stuk gaat brengen.’ 

C: ‘Iedereen gaat er een mening over hebben. Maar we doen dit ook om de stereotypen te doorbreken. “Je houdt niet van je partner” of “het zijn gewoon viespeuken”, dat soort meningen. Wij willen graag laten zien hoe wij ermee omgaan en wat voor ons werkt.’  

J: ‘We hebben dat soort opmerkingen al vaak gehad.’