Olcay Gulsen over de moeilijke band met haar vader: ‘Mijn vader was gokverslaafd en schizofreen’

Zanger Dinand Woesthoff en mode-ondernemer Olcay Gulsen komen langs bij Raven in Boerderij van Dorst. Olcay vertelt over de moeilijke band met haar vader en de vergiffenis toen ze aan zijn sterfbed stond.  

‘Mijn moeder was een huisvrouw met zes kinderen en mijn vader was gokverslaafd en schizofreen’, vertelt Olcay Gulsen aan Raven. ‘We hadden altijd politie aan de deur. Er was altijd ellende. Wij waren dat moeilijke gezin. Ik mocht ook nooit bij kinderen spelen en kinderen mochten ook nooit bij mij spelen.’ 

‘Ik moest harder rennen dan de rest om gezien te worden. Nu ik volwassen ben begrijp ik dat wel, maar als kind voel je je dan afgewezen. Ik had heel lang niet door dat het zo’n grote rol speelde in mijn leven. Ik werkte vijftien of zestien uur per dag. Ik wilde graag heel succesvol zijn. Niet omdat dat uit ambitie kwam, maar vanuit een gevoel dat je nog steeds dat meisje bent uit een moeilijk gezin.’  

‘Ik heb heel lang gehoopt dat hij zou overlijden. Hij had geen kwaliteit van leven. Hij was heel erg verslaafd op het einde en geestesziek. Dan zie je iemand zo lijden. Ik hoopte dat hij niet op straat zou overlijden, maar op een menswaardige manier. Ik had niet verwacht dat het me zo verdrietig zou maken.’ 

Olcay’s vader overlijdt in de zomer van 2024: ‘Ik was erbij toen hij overleed. Mijn zusjes en broer waren er ook. Het was een heel mooi moment. Hij keek ons aan en zei: “Ik weet dat ik echt geen vader voor jullie ben geweest.” Dat was denk ik zijn manier van sorry zeggen. Hij nam ook heel mooi afscheid van mijn moeder, terwijl hij haar jaren mishandeld heeft. Ze heeft echt een verschrikkelijk leven gehad door mijn vader. Zij zei aan zijn sterfbed: “Ga maar. Ik zorg wel voor je kinderen.” Dat vond ik heel mooi. Vergeven doe je ook voor jezelf. Je voelde daar, naast alles wat er was, heel veel liefde.’ 

Olcay zet zich nu in voor gendergelijkheid: ‘Ik zet me in voor dingen waarvan ik denk dat ze anders moeten. Ik werk al jaren voor de Verenigde Naties bijvoorbeeld. Ik zie dat als een verantwoordelijkheid. Ik kom zelf uit een gezin met veel huiselijk geweld. Als je dat meemaakt dan kan je er twee dingen mee doen: je kan een slachtoffer blijven of je kan besluiten om situaties te verbeteren.’