'Leven met kanker is niet zielig'

In Niet Klein Te Krijgen volgt Paul de Leeuw een jaar lang vijf tieners met een levensbedreigende vorm van kanker. Hoe blijven zij, ondanks hun ziekte, van het leven genieten?

‘Ik heb kanker in mijn been! Hoezo heb ik kanker in mijn been?’, schreeuwde Niet Klein Te Krijgen-deelnemer Tibbe (15) uit toen hij te horen kreeg dat hij botkanker heeft. ‘Ik was helemaal in paniek. De wereld stortte echt even in. Ik dacht: heb ik nog maar een maand?'

'Ik kijk ook vooruit', vertelt Tibbe in een van de afleveringen aan Paul. Ze zijn een dagje in de Efteling, waar Tibbe een 'afscheidstour' voor zijn onderbeen houdt. Die wordt namelijk geamputeerd, zodat de botkanker hopelijk wegblijft. Een lastige keuze voor de moderne danser, maar hij bekijkt het positief. 'Ik kan straks ook alles weer doen, maar dan met een prothese.'

Uniek kijkje in privéleven
‘Dit zijn jonge, veerkrachtige mensen die door dit programma (van de makers van Over Mijn Lijk, red.) willen laten zien dat leven met kanker niet zielig is’, aldus Paul. De kinderen geven een uniek kijkje in hun privéleven: in persoonlijke vlogs, maar ook in openhartige en luchtige gesprekken met de presentator.

'Het kost mij evenveel energie om de positieve dingen te zien als boos te zijn op dat ik ziek ben', vertelt Myrthe (13), die leukemie heeft, aan hem. 'Wat heeft dat laatste dan voor zin?’

In een jaar tijd heeft Paul een band met de kinderen en hun naasten opgebouwd. ‘Maar ik ga na een opnamedag weer naar huis en zij blijven met de ellende en de hoop zitten’, vertelt hij bij Khalid & Sophie. ‘Als het vandaag goed gaat is dat fijn, maar het kan morgen weer minder zijn. Dat geldt niet alleen voor die kinderen, maar ook voor hun omgeving. (...) gedurende de afleveringen zie je hun positiviteit en veerkracht.’