Moet ik mijn familie echt op de mond zoenen?

Maar dit heb ik niet met mijn familie.

Laat ik beginnen met te zeggen dat ik mijn familie ontzettend leuk en lief vind, en ik een goede band met ze heb. Ik geef ze graag een knuffel op een kus op de wang. Niets aan de hand. Maar ik hoef gewoon niet hun mond op de mijne te voelen. (Terwijl ik dit typ walg ik een beetje van mijn eigen woorden.)

Nu geloof ik niet dat dat mond-op-mond-kussen in elke familie er hetzelfde aan toe gaat, en ook niet iedereen binnen mijn familie doet eraan mee. Maar na wat voorzichtig informeren in mijn directe omgeving kwam ik er tot mijn opluchting achter dat ik niet de enige ben met de afkeer van familiekussen. Of – nog geruststellender – met een familie die überhaupt aan kussen-op-de-mond doet.

Ik heb voor zover ik me kan herinneren altijd al moeite gehad met dat familie gekus. Niet omdat hun monden vies zijn of zoiets, maar ik hou gewoon niet zo van dat gezoen van oma’s en tantes en de verplichting die je daar blijkbaar toe hebt. “Geef je oma geen kus? Waarom geef je oma nou geen kus?” Natuurlijk zeg je soms liever “nee, stom mens, ik geef je geen kus op je mond want dat vind ik gewoon echt niet chill” – maar dat krijg je vooral op jonge leeftijd niet over je lippen. Dus druk je met tegenzin je lippen op die van je oma. Of je tante. Of je neef. 

O, en heb je wel eens een familielid een kus op de mond gegeven, om er vervolgens achter te komen dat deze persoon gewoon hele natte kusjes geeft? Wat de fuck is dat? En wat moet je daarna doen – het afvegen waar iedereen bij is? Het laten zitten, en de kwijl op je lippen laten opdrogen? WAT MOET JE DOEN?!?!?!

Ik weet het, ik weet het – je familie op de mond kussen is nooit een verplichting, en lang niet elke familie heeft deze gewoonte ontwikkeld. Maar toch. Als die gewoonte er eenmaal in zit, is het moeilijk de persoon te zijn die hiermee breekt. 

Ik blijf me overigens verbazen over hoe veel kinderen worden opgevoed met het principe dat je Jan en alleman kusjes moet geven. Waarom hoor je zo vaak “hey kijk Sterre, daar heb je de beste vriend van de achterneef van je vader! Geef die eens heel snel een kus?!” En bedenk je ook eens hoe kinderen soms alle volwassenen op het verjaardagsfeest af moeten gaan om hen een kus te geven. En het kan nog een stuk erger, als ouders beginnen te blèren "WAT KAN HIJ GOED KUSJES GEVEN HE" of "HET IS ECHT EEN VRIJDOOS, HIJ HOUDT ZO VAN KUSJES GEVEN!". Wat, de fuck?

Nu kan ik uit eigen ervaring vertellen dat het hartstikke onverstandig is om je kind overal maar kusjes te laten uitdelen alsof het flyers in verkiezingstijd zijn. Ik kamp sinds mijn derde levensjaar namelijk al met een hevige koortslip. De oorzaak? De toenmalige vriendin van mijn oom. Niet dat dit een totaal onbekende was, maar toch – kap gewoon met je kind tot zoenen verplichten. Bovendien scheelt dit ook heel veel ongemak voor een ander, want verrassing! - niet iedereen heeft zin om jouw kind te zoenen. Sorry, maar het is echt zo. Kinderen kunnen namelijk nog niet eens een kus uitdelen, dus druk jij je smakkerd op hun kleine, onbewogen kwijllippen. Niet prettig en gewoon arelaxed. 

Het gebeurt nog altijd dat iemand in volle enthousiasme z’n kind naar me toewerpt ter afscheid of dat een familielid met goede bedoelingen en getuite lippen in de aanslag op me af komt wandelen. Op zo’n moment ontwijk ik de kus. Ik plant ‘m op de wang, geef een omhelzing, en klaar is Kees. Het is niet erg. Dit is gewoon mijn leven.

Ik heb me wel eens afgevraagd of het aan mij ligt – misschien stel ik me aan? – maar ik ben eigenlijk altijd tot de conclusie gekomen dat dit niet zo is. Dat je je familie niet op de mond wil zoenen is helemaal niet gek, denk ik.  En dat ik de herpes liever op latere leeftijd had opgelopen tijdens het tongzoenen met een onbekende in de club is ook niet raar. Familie hoef je niet op de mond te zoenen. Dat geldt voor kinderen, ooms en tantes, neven en nichten maar ook oma’s en opa’s. Voor elk familielid is er genoeg reden er totaal geen zin in te hebben. Ik weet dat.

Nu nog een keertje aan ze vertellen.