'Wat we zien is een van de machtigste en rijkste vrouwen ter wereld niet in staat om haar ex-man te stoppen haar berichten te sturen, te achtervolgen en te intimideren', aldus Daily Show-presentator Trevor Noah. En als zelfs Kim Kardashian dat niet kan; wie dan wel?
‘Dit is mijn dochters rugtas toen ik haar mocht zien vorige week’, schrijft rapper Kanye West onder een foto op Instagram van de rugtas van zijn dochter North. ‘Dit is de reden dat ik zo mijn best doe voor mijn familie. Ik ben gemaakt om mijn familie koste wat het kost te beschermen. Als de priester van mijn huis. Maak je geen zorgen, Northy. God leeft nog.’ Binnen enkele uren kan het bericht rekenen op een reactie van Kim Kardashian, de moeder van Wests vier kinderen en de vrouw waarmee hij dan al een jaar in scheiding ligt. ‘Stop alsjeblieft met dit verhaal, je was hier vanmorgen nog om de kinderen op te halen voor school.’ Even later is de reactie verdwenen.
Het bericht van West is een van de velen in de poging zijn ex-vrouw terug te winnen. Pogingen die variëren van en pick-uptruck gevuld met rode rozen op haar oprit tot het publiekelijk bedreigen Kardashians nieuwe partner Pete Davidson. De Amerikaanse media smullen van het mediadrama dat inmiddels al een jaar aanhoudt en in hevigheid toeneemt. Nou is de Kardashian-West familie niet vies van een beetje media-aandacht, toch gaat dit verder dan ‘run-of-the-mill celebrity messiness’, volgens journalist Hanna Phifer van Elle. ‘Er is ook een element waarin een vrouw tegen haar ex-man zegt: “laat me alsjeblieft met rust’, aldus Daily Show-host Trevor Noah.
Het raakt aan iets dat ‘gevoeliger en serieuzer is dan mensen graag zouden toegeven’, volgens Noah. ‘Je hebt misschien geen medelijden met Kim omdat ze rijk en beroemd is (…) maar wat ze meemaakt is angstaanjagend. Het doet een licht schijnen op datgene waar veel vrouwen doorheen gaan als ze besluiten weg te gaan [bij hun partner].’ Volgens Phifer is West ‘verantwoordelijk voor volwaardige intimidatie van zijn ex-vrouw’ en zijn de media ‘erin gefaald om zijn gedrag uit te leggen als iets anders dan typische sensatieverhalen, of West die gewoon zijn eigen provocatieve zelf is.’
Wat West doet is stalken, volgens Arwa Mahdawi van The Guardian. Hij is simpelweg ‘een man die geen “nee” accepteert. En dat wordt nu gezien als schouwspel in plaats van serieuze stalking.’ Zowel de media als de maatschappij hebben weinig besef van hoe gevaarlijk dit kan zijn, volgens Hetty Nietsch, maker van de in 2021 verschenen documentaire Jij bent van mij, die gaat over stalking. ‘Je denkt al snel: die vrouw heeft genoeg geld en mensen om zich heen om zich goed te beveiligen. Maar dat is nou net het lastige van stalking. Al heb je weet-niet-hoeveel geld; de stalker is onbetrouwbaar en onberekenbaar. Je hebt geen idee hoe het zal lopen. Stalking is niet vierentwintig uur per dag. Er gebeuren af en toe dingen, maar op de momenten dat er niets gebeurt ben je ook bang. Het beheerst het volledige leven. Je kijkt altijd achterom en vraag je af wat de volgende stap zal zijn. En dat zal óók Kim Kardashian behoorlijk benauwen’
Zelfs met Kardashians geld is dus ‘niet mogelijk je honderd procent te beveiligen’. Laat staan voor vrouwen met minder geld of helemaal geen geld. ‘Zij zijn aangewezen op politiemensen. Dan moet je geluk hebben politiemensen te treffen die jou - allereerst -geloven’, volgens Hetty. Ze moeten aandacht aan de zaak willen besteden, er tijd in willen investeren en ook nog eens geduldig zijn. ‘Je hebt mensen nodig die - wanneer jij voor de negende keer melding komt maken – niet denken “daar heb je haar weer, er zal wel wéér niks gebeuren”, waarna het de tiende keer misgaat.’
Die reactie komt namelijk nog met enige regelmaat voor. Hoewel er geen cijfers zijn die dit bevestigen, schetst een handvol negatieve ervaringen en rapporten een treurig beeld. ‘Je moet helaas vaak concluderen dat er niet goed met een zaak is omgegaan. Dat slachtoffers niet duidelijk is gemaakt dat ze aangifte moeten doen in plaats van een melding en dat je dossiers moet opbouwen.’ Er zijn verhalen bekend waarbij nalatigheid van de politie een dodelijk afloop kreeg. Bijvoorbeeld omdat de politie het abonnement van de zogenaamde AWARE-knop (een alarmknop waarmee slachtoffers de politie kunnen waarschuwen) niet op tijd betaald had en daarom niet werkte. De afgelopen jaren geeft geeft de politie meermaals aan dat dit ‘nooit meer mag gebeuren’ waarna er toch opnieuw fouten worden gemaakt.
En hoewel de fouten niet goed te praten zijn, kan de politie ook maar zoveel doen, volgens Hetty. ‘Je kunt de politie niet alles verwijten. Het is godsonmogelijk om te voorkomen. Het is heel lastig. En gelukkig zijn er ook bureaus waar mensen zitten die speciaal zijn opgeleid om slachtoffers te begeleiden’. Maar feit blijft dat ‘je als slachtoffer heel assertief moet zijn om bij de politie je verhaal te doen en te eisen dat er aandacht voor is.’
Meld je snel en gratis aan voor de BNNVARA nieuwsbrief!