Internationale verhoudingen staan op scherp, we hebben massaal last van burn-outs en het klimaat is hoogstwaarschijnlijk naar de knoppen. Genoeg reden voor een dosis goed nieuws. Met onze rubriek Positivitijd voorzien we in die behoefte. We geven positieve ontwikkelingen extra aandacht. Om jou weer wat vertrouwen te geven in de mensheid.
Er zijn twee soorten mensen in de wereld. Mensen die kunnen koken en graag (te) veel eten maken, en mensen die niet kunnen koken of er niet zo van houden. Ondanks hun verschillen is er een belangrijke factor die deze twee typen mensen verbindt: eten. Want - of je nu wel of niet van koken houdt - iedereen houdt van eten. Voor mij persoonlijk is eten misschien wel een van m’n favoriete hobby’s. Tijdens de lunch kan ik soms al afdwalen in gedachten over mijn volgende maaltijd. Eten maakt gelukkig. (Geniet, maar eet met mate)
Aan welke kant van deze voedselketen je ook staat – tussen amateurchefs en restaurantbezoekers – voedsel verenigt mensen. Zo dachten ook Philip en Garvin. En dus zetten zij Supshare op. Op dit online platform kun je je zelfgemaakte maaltijden doorverkopen aan mensen uit de buurt. Andersom kunnen de minder culinair-aangelegden voor een vriendschappelijk prijsje heerlijke maaltijden ophalen bij anderen. En deze mensen zo een beetje beter leren kennen.
Ik sprak Philip en Garvin op een bloedhete middag over hun achterliggende ideeën en visie voor de toekomst.
Emma (BNNVARA): Hoi! Vertel – hoe kwamen jullie op het idee voor Supshare? Philip:
We komen uit Amsterdam, de stad die misschien wel het meest bekend staat om z’n ‘bubbel’. De stad is heel divers en multicultureel – maar toch ken ik bijvoorbeeld mijn eigen buren niet. We zouden wat vaker uit onze persoonlijke bubbel mogen stappen.
Garvin:
En voedsel verbindt. Je kan op een losse manier veel leren over iemands achtergrond, cultuur en keuken.
Philip:
Gedeelde liefde voor lekker eten brengt mensen bij elkaar. Zo kan jij misschien je lievelingslasagne delen met anderen, en eet jij een keertje een maaltijd van je Marokkaanse buurvrouw.
Hoe gaat dat dan in z’n werking? Garvin:
Je kan je aanmelden als Supchef of als koper. Als Supchef kan je je gerecht op actief zetten – wat betekent dat kopers het direct kunnen komen ophalen – of inactief, en dan kan het in overleg worden besteld en opgehaald op een afgesproken moment.
Philip:
De Supchefs bieden bijvoorbeeld hun specialiteit aan. Kopers kunnen op de kaart kijken welke gerechten er in hun buurt beschikbaar zijn, en deze bestellen. Je ziet altijd hoeveel porties er per maaltijd beschikbaar zijn.
Garvin:
Je kan trouwens niet direct het precieze adres van de chef zien.
En voor wie is Supshare dan handig? Garvin:
Voor iedereen! Als je geen tijd, zin of de juiste skills hebt – of veel geld – dan is dit ideaal. Toen ik bijvoorbeeld student was, had ik lang niet altijd even veel zin om te koken. En bakken met geld had ik ook niet – dus eindig je al snel op de ongezonde afdeling van de supermarkt.
Philip:
En iedereen die gewoon van koken houdt is een geschikte Supchef.
Garvin:
We richten ons ook veel op expats en buitenlandse studenten. Deze mensen staan vaak ook open voor connecties met vreemden. Bovendien verschillen deze maaltijden ook vaker van wat je bekend is.
En het is toch spannender dan de gemiddelde magnetron-maaltijd. Philip:
Absoluut. Ik kwam op het idee door een app die ik tegenkwam toen ik in Berlijn woonde. Met die app kon je restjes van restaurants ophalen voor een schappelijke prijs. Toen dacht ik – dat kan breder worden getrokken. Dit is dus een goedkope en persoonlijke manier van eten bestellen.
Garvin:
En het zijn dan ook volwaardige maaltijden. Je haalt dit gewoon bij iemand thuis op. Zo heb je een goede maaltijd voor veel minder – en heb je misschien ook wel een leuk gesprek met iemand die je niet kent.
Speelt de bestrijding van voedselverspilling eigenlijk ook nog een beetje een rol? Garvin:
Jazeker! Een hele taart eten is ook maar leuk tot het derde puntje, denk ik.
Philip:
Stel je voor dat je een hele kool koopt voor een of ander gerecht, maar dit niet in je eentje opmaakt. Dan kan je net zo goed meer gerechten maken, en deze aan anderen doorverkopen.
Hoe zien jullie de toekomst? Philip:
Momenteel zijn we nog alleen gebaseerd in Amsterdam. We hopen natuurlijk te groeien, maar Amsterdam is een mooi startpunt. De reacties zijn gelukkig erg enthousiast.
Garvin:
We hopen op een mooie balans tussen chefs en kopers, en uiteindelijk willen we ook graag een app voor Supshare.
Philip:
Voor nu is feedback van gebruikers heel belangrijk. We willen het platform blijven verbeteren.
Garvin:
Het moet toegankelijk zijn voor iedereen – zodat gebruikers van ons kunnen leren, en wij ook van hen.
Jij ook bizar veel honger gekregen? Check dan de website van Supshare. Of volg ze via Facebook en Instagram.