Ik ging bowlen met het label van Faberyayo en Abel

Abel komt als eerste aanfietsen bij bowlingbaan Knijn in Amsterdam. Als één van de twee vaders van de groep is het, vanuit het teambelang, te prijzen dat hij zo punctueel is. Abel heeft een zonnebril op, een grill in en een levensgroot bord van Faberyayo – de andere vader - onder zijn arm. “Pep was ineens in België, ofzo. Nu is hij er toch bij”, vertelt Abel, gemiddeld serieus.

We lopen naar binnen. In de bowlinghal verschijnt de rest van het label vrijwel direct. Suilju, die net zijn single   heeft uitgebracht, zit ontspannen te chillen op een bankje. Milo en Boy, die onder een nader te bepalen naam hun eerste tune gaan uitbrengen bij Burning Fik, draaien bij binnenkomst een jointje. Er worden een paar biertjes en een appelsap besteld. De sfeer is heel ontspannen. Ik vraag ze hoe het aan het gaan is, allemaal.

Abel : “Het gaat goed! Kijk naar Sinasappelsap , de net uitgebrachte tune van Suilju. Hij wordt goed ontvangen. Live werkt het ook. Hij is nog geen Frenna, natuurlijk, maar ja, hij is ook te lelijk.” Suilju vult hem aan. “Mijn debuut EP ‘Season 1’ komt 21 december uit. Ik heb alles zelf gedaan, met een beetje advies van Abel en Faberyayo, vanaf de zijlijn. 

We krijgen een bowlingbaan toegewezen. Hij ligt helemaal aan het eind van de hal, om rustige omstandigheden te creëren, perfect voor tijdens het interview. De banen naast ons zijn leeg, als een soort bufferzone voor de chaos die hoogstwaarschijnlijk snel zal losbarsten. Abel begint de namen in te voeren. Ik realiseer me dat we allemaal zijn vergeten bowlingschoenen aan te doen en werp het even in de groep, maar Abel vindt bowlingschoenen maar niks. 

“Ik zie andere mensen zonder schoenen. Fuck it. We don’t wear them other shoes.” Dan komt Gotu Jim aangelopen, met een lach op zijn gezicht en een bucket hat op zijn hoofd. Hij roept dat ze 2-1 voorstaan op de babyboomers en dat hij bowlingschoenen aan wil. Abel licht het babyboomers-onderdeel even toe.

“De clip van ‘ Tweede Klas Shit ’ is offline gehaald, na de commotie rondom zijn Top 2000-campagne . De babyboomers hebben roet in het eten gegooid, maar we zijn terug. Als vijf sukkels iets flaggen haalt YouTube het offline, omdat ze ellende willen vermijden. Gelukkig kennen we iemand die de video weer online kon zetten. Dat hadden de babyboomers niet verwacht.” IJsbrand, producent van het nummer, vult aan. “Het is iets goeds. Slechte publiciteit is ook publiciteit. Heerlijk dat mensen het niet trekken allemaal.” 

Gotu Jim gaat in discussie met Abel over de kwestie van de bowlingschoenen en ik richt me tot Milo en Boy. Ze laten me hun onuitgebrachte muziek horen via iPhone speakers, maar door bowlingbaan-muziek, schreeuwende mensen en ballen die met kracht tegen dingen aan worden gesmeten is het lastig luisteren. Gotu Jim zingt met een bak autotune. Daarna komt Milo in. Boy klinkt als Jay-Z. Wat ze precies zeggen versta ik niet, maar goed, het klinkt energiek.

Boy is aan de beurt om te bowlen en doet dat nonchalant met een pilsje in de hand. Hij gooit niets om, maar hij wint toch. Soort van. Gotu Jim trekt zijn telefoon tevoorschijn en begint te stunten op zijn labelgenoten: Bowlingbaan Knijn volgt hem op Instagram. Als ik iets slims wil vragen begint Abel Milo uit te lachen, omdat hij, net als Boy, het ernstig aan het verpesten is op de bowlingbaan.

Abel : “Jullie zijn echt tering nep in bowlen. Ik ga zo’n rail aanvragen.”

Een paar bowlrondes gaan voorbij en iedereen lijkt over de collectieve brakheid te komen. De chaos neemt iets toe. Gotu Jim trekt zijn shirt uit, gooit halfnaakt mis en steekt zijn middelvinger op naar de wereld. ‘The Riddle’ van Gigi D’Agostino vult de bowlingbaan. Het lijkt alsof iemand de volumeknop omhoog heeft geschroefd. De reden is onduidelijk. Suilju gooit weer een strike. Abel scheldt. 

“Als ik slecht ga bowlen komt mijn status als leider in het geding. Maar ja, dat gebeurt natuurlijk nooit. En als het wel zou gebeuren zou ik het ze ook wel gunnen. Mijn ego wordt opgeofferd voor deze klootzakjes”, zegt Abel. Ole, de producer van Boy en Milo, stelt dat het een nek-aan-nek race is. Abel lacht en vult hem aan: “Het is één tering lange nek, tegen hele kleintje nekjes.” De matig bowlende Gotu Jim wijst naar zijn bowlingschoenen en haalt zijn schouders op.

Abel : “Jim, je ligt eruit. Vanaf nu is Suilju de beste rapper van Burning Fik.”

Suilju : “Sorry Jim.”

Gotu Jim gooit raak en herpakt zijn status als beste rapper van Burning Fik. Ik vraag of Abel en Faberyayo hem met een wurgcontract hebben vastgezet.

Abel : “Honderd procent man. Alleen nog even tekenen. Dan is hij de lul. Teringlijer. Mijn managementstijl is rigoureus. Nee, grapje. Pepijn en ik zouden nooit willen dat iemand in een kutsituatie komt te zitten. We zijn lief. Pep en ik zijn een soort vaders en dit zijn de kids. Veel van de jongens hebben nog nooit iets uitgebracht. We helpen ze om echt pokoes te maken. Al de oude Gotu Jim-shit is gewoon Jim die stoned aan het freestylen is. Hij is nu meer bezig met opbouw. Hij heeft een gouden stemmetje. Better make that shit work.”

Alle jongens zijn energiek en maken muziek die live heel wild is. Verder staan ze allemaal aan het begin van hun carrière. Ik vraag welk proces je precies doorloopt om getekend te worden bij Burning Fik.

Abel : “Je moet gewoon hele goede muziek maken. En het moet voor mij voelen als een soort punk. Er moet iets aanstootgevends in zitten, iets geks. Kijk naar de eerste tune van Suilju. Ik hoorde het en had iets van ‘Sinasappelsap? Waar de fuck gaat dit over? Hier gaan mensen sowieso iets van vinden’. Bij Boy en Milo ging het ook zo. Ik heb Milo ooit ontmoet in een kroeg. Ineens begon hij in mijn oor te rappen en het ging allemaal over hoe hij je moeder ging neuken en het was allemaal freestyle. Ik vond het hard. Toen ik ‘m uitnodigde in de studio kwam hij aankakken met die grote Balenciaga schoenen en een vreemde jaren 70 Burberry jas. En hij had Boy bij zich. Toen gingen ze rappen. Schot in de roos. Gekke supergroep, wacht maar.”

Er is ineens nieuwe drank en er wordt geproost. Het is de bowl-beurt van Merel, de fotografe. Ze heeft nepnagels waardoor het haar de hele tijd dramatisch vergaat. Suilju geeft haar advies: “Je moet je verstand op nul zetten.” Vervolgens begint de Ghost Busters-tune op de achtergrond te spelen, waardoor Suilju weer is afgeleid. Hij is zittend aan het dansen.

Het vuur voor het bowlen verdwijnt een beetje. Abel lijkt zijn koppositie te verliezen en vertelt Milo en Boy dat het hun time is om te shinen. Ik vraag me af waarom het Burning Fik-logo een soort handje met een zonnebril is en haal de jongens bij elkaar voor het antwoord. Het probleem is dat ze momenteel even wild aan het gaan zijn en er dus geen respons komt. Meerdere ballen vliegen tegelijkertijd over de bowlingbaan. De bowlingbaan-man grijpt in en de jongens reageren begripvol. Als het kleine stressmoment over is gaan we zitten voor een paar laatste, centrale vragen.

Daan (BNNVARA): “Wat is jullie logo precies?”

Gotu Jim : “Hij heet Burnie. We wilden een tekening.”
IJsbrand : “Pepijn tekende ‘m gewoon in zijn WhatsApp.”
Abel : “Het was eerst één lijpe brainstorm-sesh. Iemand had bedacht dat het een hond moest zijn met een zonnebril, uit het raam van een auto. Pepijn heeft het meteen getekend, maar hij had geen tijd voor de Cadillac. Daarnaast las hij ‘hand’ in plaats van ‘hond’, dus nu is het een teringlelijke hand met een zonnebril op, met vier lelijke vingers.”

Even is het stil. Abel lacht en vervolgt:
“Ja, toen was dat het. Maar goed, ‘fik’ betekent dus ook nog eens hand. Het klopt allemaal. Het is weer eens per ongeluk helemaal goed gegaan.”

Daan (BNNVARA): “Wat zouden, in het kader van dit teamuitje, jullie posities zijn op een hypothetisch voetbalveld?”

IJsbrand : “Gotu Jim op de bank.”
Milo : “Ik sta spits.”
Gotu Jim : “Milo vangt sowieso ballen.”
Boy : “Sowieso spits.”
Abel : “Ik ben de gestoorde voetbalvader aan de zijkant.”
Milo : “Faberyayo is Louis van Gaal.”
Suilju : “Spitta. Eigenlijk staat iedereen in de aanval. We vallen alleen maar aan toch.”

Daan (BNNVARA): “Hoe ziet de toekomst van Burning Fik eruit?”

Boy : “Binnen een jaar groter dan Top Notch.”
Suilju : “We willen een eigen Appelsap-stage. En een eigen WooHah stage.”
Gotu Jim : “Ik zat te denken aan een tourtje op Ibiza. De Pacha afhuren, een eigen avond in Ushuaia regelen. Martin Garrix erbij.”
Suilju : “Of Mallorca. Club NL vol, beetje SOA’s vangen. Top.”

Abel vraagt me om nog iets leuks te vragen en dat doe ik, maar het is klaar. Het gesprek is afgedwarreld naar de sjaal van Milo en of zijn vader al dan niet de uitvinder van het wiel is. Het teamuitje van Burning Fik moet verder. Abel zegt tegen het label dat ze met zijn allen de studio ingaan en iedereen begint te juichen.

Abel : “Soms lijkt het alsof ik een uitlaatservice heb. Het is een young wolfpack running wild.”