Ik bleef de hele nacht op om de Oscars live te kijken

Maar door onvoorziene omstandigheden (het feit dat ik de afgelopen maanden in het buitenland heb gespendeerd) ben ik totaal niet meer bij. Integendeel - ik heb geen enkele Oscar-genomineerde film gezien en weet eigenlijk totaal niet waar ze over gaan. Dat moet worden rechtgetrokken, en in een soort vlaag van overcompensatie besluit ik de gehele Oscars-show te kijken. Live. Diep in de nacht, van 02:00 tot 06:30. Zo komen alle ins en outs van ‘s werelds grootste film-awardshow in ieder geval live bij mij terecht. Het belooft een interessante nacht te worden.

Het feest gaat beginnen. Op dit moment zit ik er nog niet echt lekker in. Ik heb net anderhalf uur geslapen en ben eigenlijk vooral bloedchagrijnig.

De illegale streamingdienst die ik gebruik omdat ik geen televisie heb verbindt me regelrecht met de uitzending van ABC, waar eerst de rode loper nog te zien is en een paar Amerikaanse shownieuws-presentatoren met zeer witte tanden een aantal acteurs interviewen. Ook zijn de reclameblokken Amerikaans. Alles is in Oscar-thema, en de reclames komen ongeveer zes keer per half uur langs. Genieten.

De eerste grappen gaan over Donald Trump, de genomineerden, en het mislukte Fyre Festival . Het verbaast me hoe snel de boel van start gaat - binnen tien minuten beginnen we met de award voor de beste vrouwelijke bijrol. Hij gaat naar Regina King. Ze begint direct te huilen. Het gaat me allemaal te snel om er zelf ook emotioneel van te raken. Ze heeft het nog even over God in haar dankwoord.

Free Solo wint de Oscar voor beste docu. Er wordt hard gelachen als iemand ‘James’ zegt. Ik weet niet waarom. Het besef dat ik totaal niet up-to-date ben hakt er weer goed in. Het voelt een beetje alsof ik meedoe aan een spelletje waarvan ik de regels niet ken. Frustrerend.

Er is nog weinig interessants gebeurd, behalve dan dat de award voor beste kostuums wordt uitgereikt door onder andere iemand die pluche konijnen op haar cape heeft. Deze award gaat naar Black Panther.

Vice wint het beeldje voor beste make-up en haar. Ik ben vooral heel moe en hongerig en heb helemaal geen zin in alle snacks die ik heb ingeslagen. Ik besluit een eitje te koken. Ondertussen werk ik plakken kaas naar binnen en sleept Black Panther een tweede beeldje in de wacht: voor productiedesign. De Oscar voor beste cinematografie gaat naar Roma .

Bohemian Rhapsody , een van de grootste kanshebbers op allerlei prijzen dit jaar, pakt zowel de award voor geluidsregie als die voor beste geluid en montage. Roma , een andere grote kanshebber, ontvangt nu ook de Oscar voor beste buitenlandse film. Ik vraag me af of mensen al pijn hebben in hun handen van het klappen. Ik begin aan mijn eerste blikje energiedrank. De zoete geur van pubers op een schoolplein vult de kamer. Ik ga bijna over mijn nek.

Maar we knallen door, en de Oscar voor beste mannelijke bijrol gaat naar Mahershala Ali . Het beeldje voor de beste animatiefilm gaat naar Spider Man: Into the Spider-Verse . Ik heb het gevoel dat ik de show kijk op 1,5 keer de normale snelheid.

Ben echt heel moe.

Bao wint de Oscar voor beste korte animatiefilm en ik begin inmiddels actief te hopen dat er nog iemand gaat vallen of iets anders gênants doet. Alles gaat gestroomlijnd volgens plan en dat is helaas niet heel spannend.

Period. End of Sentence wint de prijs voor beste korte documentaire. Deze docu gaat over ongesteldheid en omdat ik daar tenminste nog een beetje raakvlak mee heb - als in, ik ben ook wel eens ongesteld - ga ik er maar vanuit dat deze prijs terecht is. First Men wint de Oscar voor beste visual effects, en de Oscar voor beste korte film gaat naar Skin .

Als vanuit het niets wordt er een piano het podium op geduwd, waarna Bradley Cooper en Lady Gaga hun genomineerde nummer Shallow opvoeren. Het is eigenlijk prachtig, maar ik ben vooral afgeleid door het feit dat mijn laptop ‘Bradley Cooper’ tracht te veranderen naar ‘Bradley Coöperatie’.

Ik hoop dat Gaga en Brad in het echt beste vrienden zijn.

Het beeldje voor beste originele scenario gaat naar Green Book, die voor bewerkt scenario gaat naar BlacKkKlansman . Spike Lee krijgt zijn eerste Oscar, wordt opgetild door Samuel L. Jackson en levert een mooie speech waarin hij zijn voorouders bedankt en het Amerikaanse volk op het hart drukt om aan de ‘juiste kant te staan’ , vooral met het oog op de verkiezingen in 2020. Voor de uitreiking van de beste filmmuziek (uiteindelijk gewonnen door Black Panther ) wordt kort een fragment van My Heart Will Go On aangezet. Ik moet bijna huilen. De Oscar voor het beste originele lied gaat naar Shallow en zoals verwacht barst ook Lady Gaga in huilen uit.

Ik merk dat de tijd eigenlijk best snel gaat. Dat komt dan ook omdat de awards er doorheen vliegen. Het gebrek aan een presentator wegens het terugtrekken van Kevin Hart zorgt misschien wel voor het afstandelijke gevoel - het is allemaal niet heel persoonlijk.

Realiseer me dat ik mijn snacks met geen vinger heb aangeraakt.

Ik zet het op een drinken. Rami Malek wint de Oscar voor beste acteur.

De award voor beste actrice gaat naar Olivia Coleman ( The Favourite ) die veruit de grappigste speech van de avond geeft waarin ze stuntelend iedereen bedankt die ze maar kan bedenken en het duidelijk hilarisch vindt dat ze een Oscar heeft binnen gesleept. Ik begin hoofdpijn te krijgen van de vermoeidheid. De prijs voor de beste regisseur wordt gewonnen door Alfonso Cuaron, die in naam van Roma voor de derde keer die avond het podium opklimt.

De laatste en meest felbegeerde award - die voor de beste film - wordt in de wacht gesleept door Green Book , wat schijnbaar best verrassend is. En dan is het ineens voorbij. Om 05:20, om precies te zijn. Terwijl ik eigenlijk nog klaar zit voor een uur vol spektakel (maar dan eigenlijk zonder spektakel).

Ik heb eigenlijk niet het gevoel dat ik naar een enorme awardshow heb gekeken. Ik heb meer het gevoel alsof iemand bliksemsnel een soort boodschappenlijstje heeft afgewerkt. Of dit komt door het ontbreken van een presentator of door het feit dat de Oscars vorig jaar al kampten met tegenvallende cijfers - en ze daarom de boel helemaal hebben opgegeven - weet ik niet. Helaas heb ik niet het idee dat deze ervaring een verrijking van mijn leven vormt.

Al met al is dit niet iets wat ik snel opnieuw zou doen. Ik ben kapot, voel spontaan een koortslip opkomen en moet over twee uur opstaan om naar mijn werk te gaan. Ook ben ik erachter dat de hele show eigenlijk helemaal niet zo interessant is als er niemand valt of als er geen verkeerde awards worden uitgereikt (shout-out La La Land ). Het zal daarbij ook niet hebben geholpen dat ik de films nog niet heb gezien en dus ook geen eigen mening kan vormen. Lesje geleerd: de films zelf zijn een stuk leuker en belangrijker dan de awards die ze toebedeeld krijgen. Daarnaast hebben ze het voordeel dat je ze kan kijken wanneer je wil. Niet per se van 02:00 tot 05:30, dus.

En volgend jaar? Dan lees ik de uitslag wel weer ‘s ochtends op een of andere nieuwswebsite. Fijne maandag, allemaal.