© ANP
In de films dragen gevangenen oranje pakken, maar gedetineerde Pieter schuift in eigen kleren aan bij de radiotafel van Dijkstra & Evenblij ter plekke. Hij legt uit hoe het er écht aan toegaat in de bajes.
Half acht ‘s ochtends gaan de deuren van zijn cel open: ‘Ze draaien de deuren gewoon één voor één open’, vertelt Pieter. ‘Je hebt een blok arbeid en dan pauze.’ De middag draait om recreatie en in de avond verblijft iedereen weer in zijn cel.
Het ontbijt zal er misschien ook anders aan toegaan dan je denkt: ‘Je hebt eigen spullen in de cel. Brood krijg je van de inrichting en je kan je eigen boodschappen doen.’ Na het ontbijt gaan de gedetineerden werken. Er zijn veel verschillende soorten werkzaamheden: ‘Je hebt hier een paletmakerij, metaal, lassen, coating en nog wat dingen. Ik ben reiniger op de afdeling.’ Hij krijgt er zelfs voor betaald, maar dat is geen vetpot. ‘Je begint met 4,12 euro. Dat kan je opbouwen tot 7,50 euro per dag.’
In de middag trekken de gedetineerden de beruchte buitenplaats op. Maar de films hebben het hier weer mis. Volgens Pieter zijn er nooit vechtpartijen: ‘Ik heb het nog niet meegemaakt. Het is hier behoorlijk rustig.’ Ook vormen er weinig groepen en van verschil in aanzien is ook geen sprake. ‘Op de afdeling maak je kennis met mensen. De meeste mensen stellen zich gewoon even voor. Met de één trek je beter op dan met de ander.’
Om kwart voor vijf gaan de celdeuren weer dicht. Dan moet Pieter zich de rest van de dag in de cel vermaken. ‘Ik lees meestal wat, tv kijken en wat eten.’ Die tv moet je wel wat waard zijn; het kost namelijk drie euro per week. Met het geld dat ze verdienen is dat natuurlijk heel duur. Pieter krijgt echter ook geld van zijn familie. ‘Meerdere mensen krijgen dat wel, maar er zijn ook mensen die dat niet hebben. Als ik iemand kan helpen, doe ik dat.’
Meld je snel en gratis aan voor de BNNVARA nieuwsbrief!