Hoe voelt het om te bedelen?
19-08-2019
• leestijd 2 minuten
Frank Evenblij en Erik Dijkstra bedelen (met een ervaringsdeskundige) in Zwolle om een eurootje. ‘Dit doet gewoon pijn, dat meen ik echt.’
Oké, natuurlijk, Erik Dijkstra werd DIRECT herkend toen hij voor het station van Zwolle bedelde om een eurootje. Maar Frank Evenblij niet. ‘Ik heb geen slaapplek vanavond’, vertelde hij tegen een nietsvermoedende voorbijganger. Nou, dat leverde geen enkele cent op. ‘Weet je hoe vernederend dit voelt?’, zegt Frank achteraf. ‘Dit doet gewoon pijn, dat meen ik echt. Ik vind dit echt heel onprettig. Die man is gewoon kwaad op mij. Je wordt heel hard afgewezen he.’
Frank en Erik lopen door Zwolle met Lammieke (44 jaar), die jarenlang in de stad op straat zwierf. ‘In deze maatschappij word je veel afgewezen.’ Ze groeide op met alcoholistische ouders, liep op haar achtste van huis en belandde in internaten. Vanaf haar zeventiende leefde ze op straat, meestal in Zwolle. Ze haalde gemiddeld zo’n 25 gulden (iets meer dan tien euro) op.
Rijtjeswoning
Inmiddels woont ze in een rijtjeswoning, maar ze verlangt nog steeds naar het leven op straat. ‘Ik vond dat veel beter dan waar ik nu in zit. Nu heb ik huisje, boompje, beestje en kinderen, toen hoefde ik nergens rekening mee te houden. Niet met eten. Niet met papieren. Niet met mijn kinderen. Niet met mijn man. Helemaal niks.’ Zonder man en kinderen was Lammieke terug naar de straat gegaan, zegt ze beslist. ‘Serieus. Hier op straat krijg ik echt een energieboost. Mijn man weet dit ook wel, ik heb dit hem verteld. Hij zegt dat ik gek ben.’
Lammieke is een van de deelnemers aan het WK Voetbal voor daklozen. Het item hierboven, met haar (en Frank en Erik als bedelaars) vanaf 9:30.