Hoe kijkt rapper EZG naar de wereld en naar zichzelf?

Giuliano Parinussa, zoon van een Molukse vader en een Italiaanse moeder, groeide op in Vlissingen. ‘Je hebt er geen avondwinkels’, zegt hij in 101 Barz tegen Thijs Molenberg over zijn jeugd in Zeeland. ‘Geen metro’s of trams. De bus rijdt om het uur, maar niet op zondag. Rare shit, eigenlijk. Als ik familie bezoek, voel ik dat ik terug in de tijd ga.’

Molukker
Zijn opa was KNIL-soldaat, hij vocht voor het Koninklijk Nederlandsch-Indisch Leger in het huidige Indonesië. ‘Hij is op een gegeven moment naar Nederland gehaald – onder valse voorwendselen. Die KNIL-soldaten zijn in Nederland helemaal gestript: wat ze waren op de Molukken, waren ze helemaal niet meer in Nederland. Ze werden in kampen gegooid, voormalig concentratiekampen, met de belofte dat ze weer terug zouden keren. Maar dat is nooit gebeurd.’ Hij merkt dat leeftijdsgenoten weinig weten van deze geschiedenis. ‘Ook bij interviews komt dat weleens voorbij: een Molukker, wat is dat dan?’

‘Ik ben bij mijn moeder opgegroeid, zij is Italiaans, dus van huis uit kreeg ik er niet veel van mee’, vervolgt hij. ‘Maar als ik bij mijn Molukse familie kwam, dan hoorde ik natuurlijk wel alles. Dan kreeg ik het ook wel mee. Maar ik ben hier opgegroeid, ik vind Nederlandse normen en waarden ook belangrijk. Soms verdiep ik me in de Molukse geschiedenis, en dan vind ik het wel heel pijnlijk.'

Hooligan
Op zijn dertiende besloot Giuliano muziek te maken. ‘Boze muziek. Ik denk dat dat opgekropte frustratie uit mijn jeugd is.’ Hij koos voor de artiestennaam EZG (Even Zonder Grappen), kwam in contact met rappers uit Utrecht en werd verliefd op die cultuur. ‘Je moet erin zitten om het echt te snappen. Uitleggen is lastig. Als hooligan ben je bereid alles voor de club te doen. Ik werd ook verliefd op de stad. Ik ben op een gegeven moment ook in Utrecht gaan wonen.’

Inmiddels is EZG gevierd maker van ‘sloopmuziek’, zoals hij het zelf omschrijft. Zijn doorbraak kwam met ‘Rellen in de hel’. ‘We willen rellen, zuipen, snuiven’, rapt hij. ‘We willen rellen in de hel, want in de hemel is geen hardstyle.’ De teksten laten weinig aan de verbeelding over. ‘Ik vind dat je alles moet kunnen zeggen. Behalve racistische taal’, zegt EZG.

Utrecht
Hij rapt óók over zijn leven als hooligan. ‘Ik hou het heel algemeen. Ik rap nooit over FC Utrecht. Ik zorg dat het voor iedereen toegankelijk en te luisteren is. Mijn publiek is ook heel verdeeld. Je hebt rockers, straatjongens, voetbalsupporters – ze zijn op die dag één. Je moet het voor iedereen houden, daar hou ik wel rekening mee. Hoe moet je ook in godsnaam optreden in Amsterdam of Rotterdam als je het alleen maar over Utrecht hebt?’