Hoe kijkt Jeroen Pauw terug op veertien jaar talkshow?

We spreken Jeroen Pauw over de allerlaatste uitzending van Pauw. Hoe kijkt hij terug op veertien jaar talkshow?

'Als ik de talkshow van pakweg 15 jaar geleden met nu vergelijk dan is er veel veranderd. Ten eerste: de wereld is veel gepolariseerder dan voorheen en dat komt mede door de opwinding die op diverse sociale media ontstaat. Als ik door de stad fiets of ergens een wandeling maak heb ik daar niet direct last maar wij van de reguliere media zijn actief geworden diverse sociale media, zijn die gaan volgen en hebben aan de reacties die geplaatst worden een behoorlijk grote waarde toegekend. Met alle gevolgen van dien.  

Wat ook opvalt is dat je merkt dat de partijen aan de rand van het spectrum zijn opgestaan. Waar Fortuyn de voorloper was, zie je nu ook Wilders, DENK en Baudet met hun aanhang het nieuws domineren. Kijk naar het Journaal waar een verslaggever tijdens een boerenprotest een sticker opgeplakt krijgt met de woorden ‘Nepnieuws’. Die boeren zijn niet op zoek naar antwoorden maar willen slechts hun verhaal kwijt. Dat geeft maar weer aan hoe gepolariseerd de samenleving is geworden. Er is ook veel wantrouwen richting main stream media. Dat maakt het werk niet per se minder leuk maar de omgeving waarin je dat moet doen wel. Vroeger had je vrienden van linkse en rechtse signatuur waar je heerlijk mee kon debatteren. Het deed er niet toe dat je over zaken anders dacht. De dagelijkse gang der dingen waar je het in het café over hebt werden besproken en dat was het dan. Daarna nam je een borrel en was je even goeie vrienden. Die sfeer voel ik niet meer in de samenleving. Je bent al snel een vuile verrader die dood moet en speciaal voor jou zou het Neurenberg Tribunaal weer gehouden moeten worden. En ik heb nog weinig reden tot klagen. Je zal maar zwart zijn in dit land, dan is het nog veel erger. Een beetje polarisatie is leuk maar geef elkaar aan het eind van het debat een hand en drink wat.

Het mooiste interview kan ik niet noemen maar twee gesprekken hebben indruk op me gemaakt: het onderwerp over misstanden in de zorg met Ben Oude Nijhuis en de uitlatingen van Frans Timmermans over de MH17. Beide gesprekken komen uit dezelfde periode en hebben heel erg een omslag betekend voor het programma. Zowel de opmerkingen van Timmermans als de emoties rond de zorg in de tehuizen zorgden voor reuring in het land en dat was goed voor Pauw. Het betekende dat dat we weer aan de speeltafel zaten. Dat gaf de redactie én mij de energie om volop door te gaan.

Soms heb je een gast met een niet zo sterk verhaal of iemand die niet uit z’n woorden komt. Dat zijn gesprekken die minder lopen maar vaak valt dat de kijker niet op omdat die de vooraf gestelde ambitie van het gesprek niet kent. En soms gebeurt het dat ik het zelf verkloot maar die gesprekken vergeet ik snel. Ik kan er nu zelfs niet een noemen.

In de 14 jaar dat ik een latenightshow maak heeft de NPO daarmee de toon van het genre weten te zetten en het zou vreselijk zijn als die beleving bij de kijker met het nieuwe programma Op1 verdwijnt. De waan van de dag, het gesprek van de dag moet aan die latenight-tafel worden besproken. Toen de koppels van de nieuwe eenmaal bekend waren heb ik gezegd: ik wil ze best begeleiden en dat doet een aantal nu ook door een avond mee te lopen. Misschien dat als de verkiezingen er aan komen ik zelf ook weer een paar verkiezingsavonden ga presenteren. Dat lijkt me heerlijk.'

Vanavond in de allerlaatste Pauw een terugblik op het afgelopen jaar.
Martijn Koning, Britt Dekker en Jan Slagter bespreken hun favoriete tv-fragmenten. Xander van der Wulp, Lamyae Aharouay en Peter Kee blikken terug op de meest bijzondere politieke momenten. Saskia Belleman en Peter R. de Vries over de meest opvallende rechtszaken. Hélène Hendriks en Johan Derksen hebben hun lievelings sportfragmenten meegenomen. En Danny Vera speelt dé hit van dit jaar: ‘Roller coaster’.

De laatste uitzending van Pauw is vanavond om 23:00 te zien op NPO1.