Hoe is vrouwenvoetbal volwassen geworden?

Voetbalcoach Vera Pauw (56) voetbalde in de jaren 70 dagelijks op straat met haar tweelingbroers en vriendjes uit de buurt. Ze werd gezien als een groot talent, maar lid van een club mocht ze aanvankelijk niet worden. In die periode mochten meisjes van de KNVB namelijk pas op hun 16de op voetbal.

Nou, ik ben eerlijk gezegd verbaasd dat mensen dat nu ongelooflijk vinden. Toen vond iedereen dat heel normaal, hoor.

Maar dat is het toch niet ?

Zeker niet als je bedenkt wat destijds de reden was. Zo schreef de bondsarts dat jonge vrouwen gekneusde borsten konden krijgen… Man, ik weet niet eens wat dat is, een gekneusde borst! Verder werd gezegd dat het slecht was voor als je later kinderen wilde krijgen. Wat een onzin.

Heel pijnlijk natuurlijk. Zo vergeet ik nooit meer dat ik ’s zomers, wanneer overal straatvoetbaltoernooitjes werden georganiseerd waaraan iedereen uit de buurt meedeed, er steevast werd uitgehaald. Puur omdat ik een meisje was.

Nou, makkelijk was het zeker niet. Ik zeg weleens: opgroeien, dat stond voor mij als inperken. Want vergis je niet: op den duur wist ik niet meer wie ik was. Omdat ik alleen maar dingen níet mocht waar ik als kind in de buurt nooit over hoefde na te denken. Want je weet simpelweg niet meer wat wel en niet oké is. En ja, dan probeer je maar iemand anders te zijn. Iemand die je niet bent. Daardoor kwam ik in de pubertijd aardig in de knel.

Dat ik niet serieus werd genomen. Op de lagere school ging het prima. Daar was ik gewoon Vera. Maar op de middelbare school was ik ineens een meisje. En die meisjes mochten niet voetballen. Zelfs niet met een colablikje. Want toen ik daar maar mee ging voetballen, werd ik meteen op de schouders getikt en werd er tegen me gezegd: ga maar weer zitten.

Ja, nadat mijn vader de KNVB had geschreven. Of ik echt geen dispensatie kon krijgen. Want ik was niet meer te houden. Gelukkig werd dat geaccepteerd en mocht ik meedoen met het vrouwenteam.

Ja, dat is fantastisch natuurlijk. Maar wat we niet mogen vergeten: voor een groot deel komt dat omdat ik mij er destijds hard voor heb gemaakt om jongens en meisjes in de jeugd samen te laten voetballen.

Daardoor zijn ze zoveel beter geworden. Een goed voorbeeld daarvan is Lieke Martens. Een fantastische voetbalster, maar ik weet zeker: als Lieke niet op jonge leeftijd met jongens had gevoetbald, was ze nooit de beste van de wereld geworden. Dan was ze een heel middelmatige speelster geweest. Omdat Oranje anders nooit zo ver was gekomen.

Kijk/lees/luister verder
Artikel: het complete dubbelinterview met Pauw en Oranje-verdedigster Merel van Dongen (VARAgids, via Blendle)
Video: Oud-aanvoerster Daphne Koster niet jaloers op aandacht voor Oranjevrouwen (Jan Willem Start Op)