Stereotype pedofielTwee of drie weken lang was Evi volledig van slag. ‘Ik voelde me heel slecht. Ik dacht: ben ik nou gedoemd om kindermisbruiker te worden?’ Het was lastig voor Evi om zichzelf en haar gevoelens te begrijpen en te accepteren. De stereotypering van de pedofiel heeft daar een belangrijke rol in gespeeld. ‘Het stereotype pedofiel is een oud mannetje. En dan zit je daar als jonge vrouw en kom je erachter dat je pedofiele gevoelens hebt, dat is wel heel vreemd. (…) Dan ben je al weg van de norm, maar binnen dat weg zijn van de norm ben je nog verder weg van de norm. Dat was heel eenzaam.’ Evi wist niet goed wat ze met haar gevoelens aan moest.
HulpNa een periode van veel bij zichzelf en op het internet te rade gaan, besloot Evi de
hulplijn Stop it Now te bellen omdat ze bang was een kind te misbruiken. Sindsdien heeft ze een goede therapeut die haar kan helpen deze gevoelens een plekje te geven zonder te praktiseren. Intussen heeft Evi zichzelf en haar gevoelens kunnen accepteren, maar dat was niet gemakkelijk. ‘Ik heb deze verlangens, ik heb deze gevoelens, en of ik het nou wil of niet, ik zal ermee moeten leven. Wat dat betreft sta ik er nu wel achter.’ Jurre vraagt of Evi het erg vindt dat die gevoelens er zijn. ‘Ik heb er een hele tijd wel moeite mee gehad, maar tegelijkertijd doe ik niemand kwaad met mijn verlangens. Het is een deel van mijzelf. Als ik daar niet achter sta en dat niet accepteer, dan wordt het gewoon heel moeilijk.’