Een eerlijk gelijkwaardig Nederland. Wij zijn voor. Jij ook?
Hoe ervaart Lex Uiting de Randstad?
04-04-2019
•
leestijd 3 minuten
•
958 keer bekeken
•
Lex Uiting verhuisde van Limburg naar Amsterdam. Het grote verschil met ‘daar’ en ‘hier’ dat hij ervaart: aanstelleritis.
‘Het is prima op het Goois matras, maar ik blijf een boer’, zei je in een eerder interview. Maar jouw thuisstad Venlo is toch een grote stad? Ik ben opgegroeid in Blerick, een dorp ernaast – daar wonen trouwens ook nog 27.000 mensen. Maar wat ik met die uitspraak bedoelde, is de sfeer van de streek. Ik ben een provinciaal en voel dat in alles. Ik sta bijvoorbeeld liever in een Achterhoekse zuipkeet dan op een of ander hip digital festival waar iedereen aan de pillen zit om het een beetje leuk te hebben. Dat is de boer in mij. En ik ga ook liever naar de kroeg dan…
… decold pressed juicebarhier om de hoek.
Precies.
Haal je er weleens wat, een shotje kurkuma bijvoorbeeld?
Ik ben er twee keer geweest toen ik dacht dat ik ziek werd en hoopte dat zoiets zou werken, allemaal gezond spul in een flesje. Maar het hielp niet. Sowieso heb ik niks met de totale idioterie rondom raar eten in Amsterdam.
Ik begreep dat roomboter in je koffie het nieuwe ding is.
Echt? Gatver. Nou, dat soort dingen dus. Gelukkig zitten mijn vriendinnetje (Susan, red.) en vrienden ook niet in die scene, dus ik krijg er niks van mee. Wat ik wél leuk vind aan de stad is dat je er alle avonden van de week superlekker kunt eten en dat het altijd wel ergens iets loos is. Dat ga je niet vinden in Dwingeloo of Aarle-Rixtel. En ik weet ook van elke nacht van de week waar het tot zes uur ’s ochtends doorgaat. Funest trouwens, voor mij dan, want het combineert niet zo goed met televisiewerk. Dus ik probeer dat een béétje onder controle te houden.
Je appte me vannacht om 0.08: ‘Ah köt, ik wil de stad in, kan ’t evt ook met kater?’
Maar ik lag er al om twee uur in. Én ik heb geen kater! Ik ben heel verstandig bezig tegenwoordig.
Wat vind je het grootste verschil tussen ‘daar’ en ‘hier’?
De aanstelleritis. De drang om overal bij te zijn. En dat dan ook op social media te zetten.
FOMO
Ja! Iedereen naait elkaar zo op:
– Fear Of Missing Out.
‘Ik móét een leuk leven hebben en dat móét ook iedereen zien, want als ik op een dinsdagavond niks op Instagram post vergaat de wereld. In Amsterdam is iedereen onzeker, ze zijn allemaal op zoek naar een beter huis, een betere baan, een leukere relatie, ze werken zich 23 slagen in de rondte en nog zijn ze niet tevreden. (Dan, peinzend): Ik heb het gevoel – het is nog niet onderzocht en ik kan het ook niet staven met CBScijfers – dat mensen in de streek meer van de take it easy zijn: ‘We hebben een leuke baan, beginnen lekker vroeg met kinderen, wonen in een prima huis, we gaan op zaterdag een biertje drinken en op zondag voetballen.’ En daarmee zijn ze tevreden. Voor hen ligt klein geluk om de hoek. Dat is toch veel beter?
Dat is in de Randstad een vies woord: tevreden.
Maar echt. Hoe mooi is het als je tevreden bent! Koester wat je hebt. Wacht, kom eens mee naar mijn wc kijken. Kijk, hier hangen allemaal tegels met het levensmotto van mijn vrienden en familie – dat idee heb ik gejat van Kunststof Radio. De beste is van mijn vader: ‘Geneet van ’t laeve, want… De bis langer doëd as desse laefs.’ Schitterend toch? En heel erg waar, dat vooral.