Een eerlijk gelijkwaardig Nederland. Wij zijn voor. Jij ook?

Daniel (20) heeft een geregistreerd partnerschap met beste vriend voor een huis: ‘Het kon maar op één manier’

  •  
06-08-2024
  •  
leestijd 3 minuten
  •  
27493 keer bekeken
  •  
pexels-wsdidin-2284350

Afbeelding ter illustratie

© Pexels

‘Toen mijn moeder in 2021 plots overleed, erfde ik haar huis’, vertelt Daniel*, toen achttien jaar oud, midden in zijn examenjaar en zonder vaste baan om de hypotheek te kunnen betalen. ‘Toch wilde ik hier blijven wonen. Maar dat kon maar op één manier: samenwonen.’

‘Ik wilde graag blijven wonen in het huis van mijn moeder, maar dat kon alleen als ik de kosten kon delen’, legt Daniel (20) uit. Na veel gesprekken met verschillende instanties komt Daniel erachter dat het niet onmogelijk is. Maar er zit een addertje onder het gras: huurders zijn niet toegestaan. ‘Ik zou er enkel met iemand mogen wonen als het mijn partner was.’

Alternatief wonen
Het zal je niet ontgaan zijn: er is een enorm woningtekort. Wie een dak boven zijn hoofd wil, moet tegenwoordig noodgedwongen op zoek naar creatieve oplossingen. In deze serie portretteren we jongeren die onder bijzondere omstandigheden wonen.

Van ‘beste vriend’ naar ‘de liefde van mijn leven’

Zo begint het balletje te rollen. ‘Ik had geen partner, maar wel een hele goede vriend.’ Daniel oppert zijn geniale plan aan Pim*: of hij een geregistreerd partnerschap met hem aan zou willen gaan. Pim wil uit huis en vindt het naast een goed idee ook een heel grappig idee. ‘Ik stuurde een mailtje naar de belastingdienst: “Ik heb de liefde van mijn leven gevonden, en we willen graag samenwonen.”’ Zonder verdere vragen gaan ze akkoord. ‘Ze waren heel blij voor me!’

Het huis wordt al snel een huiskamer voor Daniel en zijn vrienden. ‘In het begin hadden we heel veel feestjes. Bij anderen was er altijd een ouder thuis, hier niet. Op een gegeven moment was ik daar klaar mee; het is geen studentenhuis.’

Daniel en Pim ontvangen hun vrienden nu graag voor bijvoorbeeld een gezellig avondje in de tuin, die ze met elkaar opgeknapt hebben. ‘Ik ben heel dankbaar dat het zo kan, dat we hier kunnen wonen, maar ik ben misschien nog wel het meest dankbaar voor de mensen om mij heen; mijn vrienden hebben het samen met mij meegemaakt.’

Hoe werd zijn ouderlijk huis een huis dat hij met zijn vriend deelt?

‘Mijn moeder en ik woonden hier net drie maanden toen ze overleed’, beschrijft Daniel. ‘Gek genoeg ben ik blij dat we hier zo kort samengewoond hebben; hier zijn nog veel minder herinneringen gemaakt.’ Na de scheiding van zijn ouders konden Daniel en zijn moeder niet meer bij zijn vader blijven wonen. ‘Wonder boven wonder vonden we dit huis, maar destijds was het een krot. Gelukkig kon ik de plek met de hulp van mijn vrienden maken tot wat het nu is. Het eindresultaat heeft mijn moeder niet meer mee mogen maken, maar ik weet zeker dat ze enorm trots zou zijn.’

Hoe hebben ze de kosten verdeeld?

De hypotheek van Daniel en Pim bedraagt € 750 exclusief. Pim maakt maandelijks € 500 over naar zijn 'partner', en Daniel betaalt als een goede huurbaas de rest. ‘Pim dekt het grootste deel van de hypotheek, maar als het dak lek gaat trek ik de portemonnee.’

Maar wat als één van de twee een andere weg op wil gaan? Moeten ze dan denken aan een scheiding? ‘Soort van. Mocht één van ons met een echte partner samen willen gaan wonen, moet ik even laten weten dat ik toch een andere liefde van mijn leven heb gevonden, en dan doorbreken we ons partnerschap. Pim heeft een partner, maar die vindt het helemaal prima.’ Het gelukkige koppel maakt zich verder niet druk om eventuele moeilijkheden: ‘We hebben als vrienden al de nodige ups en downs doorstaan. Wanneer het moment komt, komen we daar samen uit.’

*Daniel en Pim zijn gefingeerde namen. De echte namen zijn bekend bij de redactie.

Meer over dit onderwerp?

Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.