Floortje Dessing: “Ik reis niet als een kip zonder kop de wereld rond”

Gister begon het zesde seizoen van Floortje Naar het Einde Van De Wereld (FNHEVDW). Hierin gaat ze letterlijk en figuurlijk naar het einde van de wereld op zoek naar bijzondere verhalen van net zo bijzondere mensen. En dat is belangrijk, zélfs in een tijd waarin reisprogramma’s onderhevig zijn aan kritiek vanwege de bijdrage die ze leveren aan klimaatverandering.

Oifik (BNNVARA): Hoi Floortje, dit is alweer het zesde seizoen van Floortje Naar Het Einde Van De Wereld. Voordat we het over je reisavonturen gaan hebben, moet ik je echt het volgende vragen. Online wordt er steeds meer gediscussieerd over of de aarde nou wel of niet plat is. Kan je hier, als wereldreiziger, nou voor eens en voor altijd antwoord op geven?  

Floortje: De aarde is rond. Zo rond als een knikker. Geloof me maar. Ik begrijp niet waarom dat überhaupt nog afgevraagd wordt, haha.

Eén locatie waar ik zo ontzettend erg van onder de indruk was, is Zuid-Georgia in de Atlantische Oceaan. Dat is een van de meest oogverblindende bestemmingen waar ik ooit geweest ben. De natuur heeft het op veel plekken flink te verduren gehad vanwege het walvisjagen, maar dat begint nu langzaam maar zeker te herstellen. En dat zie je ook meteen: het gevoel dat je krijgt als je ’s ochtends vroeg op pad gaat en dan ineens begroet wordt door een prachtige zonsopgang met een enorme pinguïnkolonie in de verte is overweldigend mooi.

Het zijn dit soort momenten waardoor je je beseft hoe groot en hoe fascinerend de wereld is. Ik ben momenteel in Nieuw-Zeeland, waar ik eerder geweest ben, maar dan kijk ik ook mijn ogen gewoon uit. Het is net alsof je naar een bibliotheek gaat: je kan er urenlang rondlopen met de gedachte dat je alle boeken hebt uitgelezen en dan tóch nog een onontdekt boek tegenkomen.

Ik blijf dit werk doen omdat ik denk we ons niet moeten afsluiten van wat er in de wereld gebeurt. Ik waak ervoor om alles buiten onze eigen achtertuin te laten voor wat het is. Er gebeurt enorm veel in de wereld: er is veel onrust, en de wereld wordt soms zelfs voor groepen mensen als bedreigend gezien. Ik denk dat het daarom ontzettend belangrijk is en blijft om te laten zien wat mensen aan de andere kant van de wereld bezighoudt, wat ze drijft. Zo kun je anderen inspireren en bied je op een bepaalde manier nuance aan. Het reizen is een noodzakelijk kwaad wat daarbij hoort.

Ik vind het een heel nuttige en goede discussie die we niet weg moeten stoppen. En ondanks alle inspanningen om het reizen te compenseren, moet je het niet groener willen maken dan het is. Het is gewoon vervuilend. Iedere maker gaat verschillend om met dit vraagstuk. Het houdt mij heel erg bezig. Ik probeer wat dat betreft zinvolle televisie te maken. En dat is de laatste jaren alleen maar sterker geworden. Ik reis niet als een kip zonder kop de wereld over zonder erbij na te denken. 

Dat is moeilijk te zeggen - ik doe ieder seizoen mijn best om mooie verhalen te zoeken en te vertellen. Toen ik in Urugay was voor dit seizoen ontmoette ik bijvoorbeeld een stel uit Noorwegen die alles achter hebben gelaten in Europa om heel simplistisch in Zuid-Amerika te wonen. Dan vraag je je af wat voor offers zij hebben gebracht om dat te kunnen verwezenlijken. Dat soort verhalen maken dit alles heel mooi, ik vind dat we dit jaar wat dat betreft een mooie serie hebben gemaakt.

Oh, joh. Ik ben nog steeds echt een knuppel: ik pak standaard verkeerd mijn tas in. Het is in Nieuw-Zeeland nu bijvoorbeeld veel kouder dan ik dacht en dan kom ik aan met mijn zomerkleding. Laatst probeerde ik een auto te huren, en dan blijkt dat ik daar een internationaal rijbewijs nodig voor nodig heb en dat heb ik niet. Ik probeer de fouten te beperken, omdat ik wel nog steeds aan het werk ben en het dan zonde is om urenlang bij de douane te staan, of zo. Maar ze komen zeker voor!

Nee, absoluut niet. De wereld is nog steeds heel erg groot. Tuurlijk is het zo dat je binnen 24 uur aan de andere kant van de wereld kan zijn. Maar dat maakt de wereld niet minder klein. Kijk naar landen als China - die zijn zo immens groot. Je kan er urenlang rondrijden in een auto en steeds hetzelfde zien of ineens in een totaal andere omgeving komen. De wereld blijft spectaculair.