7 Typisch Nederlandse gewoontes die je zonder te weten hebt

Van prakken krijgen wij Nederlanders strakke plassers. We gaan er keihard op. Vooral als er aardappelen in het spel zijn. En zes liter jus. En dan net zo lang prakken tot de inhoud van je bordje eruit ziet alsof je hond erin heeft gebarft. Ohja, en vooral niet vergeten genoeg appelmoes over je groenten te smijten. Zodat je eigenlijk alleen nog maar appelmoes proeft, en geen aardappels met groenten meer. WIN!

Waar deze gekke trek vandaan komt, is tot op de dag van vandaag nog totaal onduidelijk. De Neerlandsche man of vrouw kan het nooit laten de prijs van zijn nieuw aangeschafte kledingstuk te vermelden. “Hey, leuk shirt joh!" "Thanks, hij was maar 5 euro!” Ja goed om te weten hoe duur ie was man! Vanavond kan ik weer met een gerust hart slapen omdat ik nu weet hoeveel geld jij aan kleding besteedt. Fijn :) 

Of mensen erop zitten te wachten en of je daadwerkelijk verstand hebt van hetgeen waar je je mening over spuwt? Neh, fuck dat. Totaal overrated. Of het nou over asielzoekers, of over de krantenjongen die soms te laat ’t krantje de brievenbus in mikt gaat, het maakt allemaal niet uit. Als we onze mening maar kunnen ventileren. Wij Nederlanders moeten eens een keer leren onze bekken te houden. 

Waarschijnlijk heb je nooit gedacht “mhh, best weird eigenlijk dat ik al kakkend kan zien wanneer Tante Bettie jarig is.” Ik vind het persoonlijk best een raar idee dat iemand mijn naam waarschijnlijk al poepend op de kalender heeft geschreven. Het is echt typisch Nederlands om verjaardagskalenders in de wc op te hangen. Waar de gewoonte vandaan komt? Geen idee. Misschien omdat ie in de keuken te vettig wordt en de huiskamer al vol hangt met schilderijen. Ik denk eigenlijk vooral omdat we vroeger nog geen Facebook hadden om ons te herinneren dat we naar een verjaardag moesten. 

“Ik kan niet wachten tot het weer wat warmer wordt!” *temperatuur stijgt* “Jezus, Afrika is hier helemaal niks bij. Doe mij maar een lekker verfrissend buitje hoor.” “Gadverdamme wat een hondenweer, wanneer laat het zonnetje zich weer zien?"  “Wat een bloedhitte, dit is toch onmenselijk?” I know, inkoppertje om deze te noemen, maar het moest.  

Hetzelfde trouwens met koekjes, snoepjes, pizzapunten en letterlijk ieder andere snack. “Neem jij ‘m maar hoor!” *hoopt dat ‘ie geen honger meer heeft zodat ik hem op kan vreten, en dan kan zeggen “Nou ja, als niemand ‘m opeet neem ik ‘m wel hè.” Alsof je jezelf opoffert. We zijn raar.

Nederlandse gastheren hebben ook een weird trekje. Vooropgesteld kopen we altijd veel te veel snacks. Logisch gevolg daarvan is dat de gasten op een gegeven moment hun buikje vol hebben, waardoor er nog een halve bitterballenschaal blijft staan. Dat is het moment waarop de gastheer toehapt. Want het zal ‘m niet gebeuren dat de snacks die ie met z’n zuurverdiende munnies heeft gekocht niet allemaal worden opgegeten. Dus, wat roept ie? Juist. “Pak ze lekker, anders gooi ik ze weg hoor!” Zodat de gast denkt “neuuuuuuh het zou eeuwig zonde zijn als die snacks betaald van zuurverdiende munnies weggegooid zouden worden!” En dan toch nog maar een bitterballetje extra naar binnenstouwt. Gefeliciteerd gastheer, je hebt gewonnen.

Door: Robin