De welbekende vrienden-switch

Als je op de middelbare school zit, komen eigenlijk al je klasgenoten uit dezelfde omgeving. De drempel is dan veel lager om buiten school ook met diezelfde mensen af te spreken om te chillen bij dat versleten parkbankje naast de snackbar. Of in de weekenden overbodige drankspelletjes te doen en je lam te zuipen zonder ouderlijk toezicht. Maar wat nou als je afstand moet doen van je lokale vriendengroep, omdat je gaat verhuizen naar de ‘grote’ stad? De woorden ‘volwassen’ en ‘studeren’ worden toegevoegd aan je vocabulaire en je leven gaat er heel anders uitzien. En dus ook je vriendenkring. 

De grote verhuizing geldt dan misschien niet voor mij, maar de switch in vrienden heb ik zeker gemerkt. Van elke dag ‘chillen’ in de kou - omdat je woonkamer te klein is voor 20 man - naar elke dag hard blokken tijdens de les, in de hoop genoeg af te krijgen, om thuis lekker te kunnen relaxen met je favoriete serie. Het pluspunt is wel dat je af bent van het label ‘hangjongere’, maar jezelf isoleren, omdat je studie stiekem toch voorrang heeft, is een behoorlijk nadeel. En dan hebben we het nog niet eens over je nieuwe klasgenoten die allemaal uit een andere stad komen.

Zelf vind ik het heerlijk om omringd te worden door mensen met dezelfde interesses en werkvisie, maar na een hele dag naar je computerscherm gestaard te hebben, zit afspreken er niet echt in. Ik ga hooguit samen met mijn studiegenoten de stad in, aangezien iedereen toch via de stad naar het station rijdt. Maar als je niet met het openbaar vervoer reist, zoals ik, lijkt afspreken opeens onmogelijk. En eventjes meeten in het weekend is al helemáál te veel gevraagd. Stel je voor, je zou maar het land moeten doorsteken. Dan ben je afhankelijk van kromme NS-tijden en ben je al snel langer onderweg dan dat je samen kan genieten van je biertje.

Maar je schooltijd is niet de enige tijd waar vrienden komen en gaan. Als je later ‘groot’ bent wordt er van je verwacht dat je altijd dezelfde vrienden houdt. Althans, dat is het verwachtingspatroon. En juist dát is de periode waarin je de grootste vrienden-switch maakt. Je vrienden die ‘volwassen’ zijn gaan massaal settelen, verhuizen of ze storten zich na hun studie volledig op hun carrière. Alles in hun leven verandert waardoor hun prioriteit niet meer bij jou ligt.   

Naast alle obstakels, zoals natuurlijk enórm druk zijn met je werk of studie of te ver weg van elkaar wonen, kan het ook zijn dat je gewoon uit elkaar groeit. Jij bent niet meer de eerste die zij een appje sturen met hun grote nieuws, problemen of gezellige praatje. Daar begint het al. Uiteindelijk merk je ook steeds minder behoefte te hebben aan de vriendschappen en krijgen zij inderdaad het label ‘vage kennis’ opgeplakt. En soms heb je vrienden gewoon omdat het makkelijk is. Het ene moment ben je goede vriendjes met je buurjongen en het andere moment ben je weer dikke mik met studiegenoten die je niet per se goed kent.

Je weet nooit welke vrienden je aan het einde van de rit wél over houdt en welke je met je zakdoek vol tranen - of oogzweet als je claimt nooit te huilen - toch moet uitzwaaien. Maar kijk niet gek op als je over 10 jaar een blast from the past tegenkomt die jou vraagt: “Spreek je die nog wel eens?” Het antwoord is nee. En dat is oké.