Betalen om te winnen

Op dit moment heeft iedereen z’n pijlen gericht op EA (gameontwikkelaar Electronic Arts, red.). Battlefront II had megawinsten moeten opleveren, maar flopte met verkoopcijfers die strandde op de helft van wat EA had verwacht. De reden? In het spel was het praktisch onmogelijk om op te boksen tegen mensen die na aankoop á 40 euro er nog een slordige 100 euro erin wilde steken.

Dit soort praktijken (‘microtransacties’) zie je vooral bij gratis spelletjes op je mobiele telefoon. Maar je ziet het ook steeds meer bij games waar je 40 euro of meer voor neerlegt. Bijvoorbeeld ook bij Fifa Ultimate Team: als je een beetje spits van formaat wil hebben, ontkom je niet aan extra geld overmaken. Dat komt overigens ook bij EA terecht.

Huismoeders worden verleid om wat extra levens te kopen bij Candy Crush. Kinderen vragen met kerst tegoed voor hun lievelingsspelletje. Voor je vrienden koop je virtueel geld voor hun favoriete game. 

Maar het is niks anders dan legaal valsspelen. Je herkent dit soort gajes aan epische wapens, waarvan het niet uitmaakt dat ze ermee rondmaaien alsof ze bezeten zijn door een dronken demoon. Of aan glinsterende virtuele outfits, maar je merkt meteen dat ze door de tutorial heen hebben geskipt.

Ik begrijp heus wel dat je het leuk vindt om je poppetje een beetje uit te dossen en eens een tientje overmaakt naar de maker van een spel. Maar dan is het dus aan de maker van dat spel dat die outfit er niet voor zorgt dat een groentje verandert in een onverslaanbaar monster.

Er moet dus een duidelijk signaal komen van gamers zelf dat ze dit niet meer pikken. Dezelfde strijd is een paar jaar geleden ook gewonnen over ‘pre-orders’: een spel kopen voordat het te koop is. Zo ben je de eerste die het heeft (vaak niet het geval) en krijg je een bonus van de makers (vaak een waardeloos machinegeweer).

Wat bleek: meestal kon het spel niet opboksen tegen de enorme mediahype van de marketingafdeling van het gamebedrijf. Daar zat je dan met je speciale pre-order machinegeweer met panterprint in een server met zoveel lag dat het wat weg heeft van een flipperkast. En dus zijn pre-orders een stille dood aan het sterven.

Terug naar ‘microtransacties’. Het woord doet vermoeden dat het gaat om centen, maar in de praktijk gaat om tientallen of zelfs honderden euro’s. Noem me een socialist, maar ik zoek vooral de uitdaging in slim en snel zijn in een game. En niet in het zo adequaat mogelijk ontfutselen van de 12-cijferige creditcardcode van papa.

Aan hoe EA terugkrabbelde met Battlefront II en nu op de blaren moet zitten, kun je zien dat de macht om deze verandering te bewerkstelligen bij gamers zelf ligt. Dus leg je moeder uit dat ze moet stoppen met euro’s overmaken. Geef je kleine broertje Monopoly in plaats van FIFA-credits voor kerst. Het lukte met pre-orders, tot op zekere hoogte, dus waarom niet met ongebalanceerde microtransacties?

Het is de enige manier om ervoor te zorgen dat spelen écht leuk blijft. (Zonder dat EA uiteindelijk al je hele ribbenkast in hun bezit heeft.)