"Australië ben je dronken?"

Grote Australische jongerenmerken zijn tijdens de drukste uren even offline gegaan. Dit om jongeren op deze manier te dwingen zich in te schrijven voor een poll, zodat ze over een aantal weken kunnen stemmen over het huwelijk tussen mensen van hetzelfde geslacht.    

Verkiezingen vind ik enorm belangrijk. En dan vooral ook dat gedeelte dat je echt gaat stemmen op iets waar je achter staat. Maar ik moet eerlijk toegeven, wanneer er een referendum wordt gehouden is mijn mate van betrokkenheid echt een pittig stukje lager. Dat heeft verschillende redenen. Een referendum is vaak niet bindend en het brengt naar mijn idee vooral enorme verdeeldheid met zich mee. Kamp ‘ja’ tegen kamp ‘nee’ en dan een hele grote groep die toch niet gaat stemmen. Maar wel weten wat ze zouden stemmen. Want: "ik heb  laatst een halve zin op een verjaardag gehoord. Dat klonk best solide dus dat." Van vrdeeldheid ben ik sowieso niet zo’n fan. Met een referendum is mijn drang om van de bank af te komen en me naar de stembus te begeven dan ook ‘way Down Under’. 

Over Down Under gesproken. In Australië zijn op 23 augustus een aantal sites op ‘zwart’ gegaan. Nee dit was geen storing, maar een zorgvuldig uitgezette actie. De grootste jongerenmerken hebben de handen ineengeslagen en zijn allemaal tijdens de drukste uren offline gegaan. Waarom? We gaan een terug in de tijd, want in Australië mogen mensen van hetzelfde geslacht nog niet met elkaar trouwen. ‘Terug in de tijd’ letterlijk en figuurlijk dus. Het huwelijk voor mensen van hetzelfde geslacht in Australië is al een verhaal apart dat al veel te lang duurt. Maar het boek heeft een nieuw hoofdstuk.

Voordat de regering dit vraagstuk naar een stemming in het parlement gaat brengen zijn ze benieuwd naar ‘de mening’ van het volk. Dit gaan ze toetsen. Niet met een referendum, maar met een soort van poll. Eentje die niet bindend is. Zodat politici in hun campagne geen rekening hoeven houden met regels rondom wat je wél en niet mag zeggen. Dat zo’n 122 miljoen Australische Dollar kost. En er een soort van systeem bedacht is waardoor het supermoeilijk wordt gemaakt (vooral voor jongeren) om te stemmen. 

Afgelopen nacht was er namelijk een deadline. Voor die tijd moest je naar een speciale website om te checken of al je gegevens kloppen. Heb je dit gedaan? Dan krijg je in de komende twee weken een stembiljet thuisgestuurd waarmee je dan op de dag des oordeels naar de stembus kan. Ja. Al deze moeite voor een ‘poll’ zodat de regering kan zeggen: nu weten we hoe het volk denkt. De geschiedenis leert alleen dat de opkomst bij dit soort polls bedroevend laag is. Het vooral ouderen zijn die stemmen. En de overheid vrijwel niks doet met de uitkomst. Om een voorbeeld te geven. Bij een poll over een nieuw volkslied kwamen 60.000 mensen stemmen. Vervolgens is het tegenovergestelde van de uitkomst besloten.

Naast dat ik de poll dus redelijk onzin vind en zonde van het geld, vind ik het ook enorm gênant van de regering. Want of mensen nu wel of niet gaan stemmen, stiekem hoop ik dan toch op een hoge opkomst met een overduidelijke ja, mensen gaan hier toch over discussiëren. Over iets wat helemaal geen discussie nodig heeft. Mensen worden onnodig in een hoek gezet vanwege seksualiteit en er ontstaat onnodig enorme verdeeldheid. Dat in een tijd dat we het volgens mij niet helemaal kunnen gebruiken.