Aron Elstak: 'Spijkerlied moet in elk geval een of twee goede grappen bevatten'

Cabaretier Aron Elstak is de nieuwe zanger van Het Spijkerlied van Spijkers met Koppen. Hij voelt zich senang in de snelkookpan die hem dwingt tot scherpe keuzes.

Oer-chaoot
Hij was al een aantal jaar invaller voor Hanneke Drenth, maar vanaf nu is cabaretier Aron Elstak (29) naast Willemijn Veenhoven en Dolf Jansen een van de vaste gezichten van radioprogramma Spijkers met Koppen. Elke zaterdag zingt hij Het Spijkerlied dat hij samen met andere cabaretiers schrijft, daarnaast gaat hij op tournee met zijn eigen show Toetje! De Rotterdammer noemt het in elkaar sleutelen van Het Spijkerlied – over actuele kwesties en over de gasten die aanschuiven in de uitzending – in de café setting van The Florin in Utrecht ontzettend spannend. Vooral omdat de snelle dynamiek botst met zijn instinct.

‘Ik ben als kunstenaar eigenlijk een oer-chaoot. Ik heb duizend gedachten en ideeën waardoor ik vaak geen keuzes kan maken. En nu moet ik wel. En ook in een rap tempo. Samen met andere cabaretiers brainstorm ik gedurende het programma over grappige thema’s en onderwerpen. Ontzettend leuk om te doen is dat. De echte kick is wanneer we twintig minuten voordat het nummer gezongen moet worden nog bezig zijn met een couplet, waarna de tekst in de printer blijft hangen, en ik vervolgens het A4’tje rennend op de muziekstandaard moet gooien om net op tijd te kunnen beginnen. Die stress moet ik niet elke week hebben, maar ik ga steeds beter op tijdsdruk.’

Mening geven
Volgens Elstak kan Het Spijkerlied over van alles gaan. Van moderne slavernij in Qatar tot gematigde klimaatdrammerij en van de rechtszaak en ovenschotels van Richard de Mos tot Michael Jacksons voorkeur voor 11-jarige jongetjes. ‘Ik vind dat harde grappen gemaakt mogen worden zolang we er niemand onnodig persoonlijk mee afzeiken. En we kunnen ook een loopje met het algemene nieuws nemen. Overigens waren er toen Michael Jackson-fans te gast die achteraf naar me toe kwamen. Ik dacht dat ze zouden zeggen: leuk gezongen. Maar ze zeiden: Michael is overal van vrijgesproken, voor ons is dit niet leuk. Dat gebeurt en mensen moeten uiteraard hun mening kunnen geven.’

Hij noemt Het Spijkerlied geslaagd wanneer het metrum klopt, de taal lekker loopt en de woordkeus zorgt voor een duidelijke beeldvorming bij het publiek. ‘Soms luistert dat heel nauw en hangt het op een omschrijving. Dat komt doordat ik per couplet maar acht regels heb om iets duidelijk te maken. Daarnaast moet de tekst in elk geval een of twee goede grappen bevatten of een mooie gedachte.’ Staat de wereld in brand of heeft bijvoorbeeld corona fatale gevolgen dan past een harde eindgrap niet, maar een mooie beschouwing wel, zegt hij.

Toetje
Elstak begint binnenkort aan een kleine theatertour met zijn eigen show Toetje! ‘In mijn programma trap ik elk maatschappelijk hokje en elke vaste norm omver. Ik heb het over grensoverschrijdend gedrag, homoseksualiteit, mijn afkomst: deels Surinaams/Indonesisch, deels Fries. Ik vraag me af hoe die combinatie werkt in een gepolariseerde wereld waar mensen vinden dat je ergens bij moet horen. Waar je altijd voor of tegen iets moet zijn. Mag ik niet gewoon mezelf zijn in al mijn kleuren en zo een feestje vieren? Ik vraag me verder af of we nog een beetje samen kunnen en mogen lachen. En ik heb het over Nederland. Mijn openingsnummer is een bewerking van Denkend aan Holland van Hendrik Marsman met een vette, eigentijdse electrobeat eronder. Een toetje is wel het meest Hollandse ding wat ik ken. Overal ter wereld wordt het dessert of zelfs grande dessert genoemd, een gang met stijl. Maar wij zeggen toetje en bedoelen een bord vla of zoiets, kortom: een Hollands feestje.’