Wie is Andrew Tate en waar komt hij vandaan?

De controversiële Britse influencer Andrew Tate is immens populair onder (jonge) mannen, maar achter het 'succes' van deze zelfbenoemde ‘vrouwenhater’ schuilt een donkere kant van vermeende uitbuiting, mensenhandel en seksueel en fysiek geweld. Wie is Tate en waar komt hij vandaan?

Op jonge leeftijd wordt bij Andrew Tate een kiem gelegd voor zijn controversiële denkbeelden. Zijn vader had een duidelijke visie voor het gezin: ‘Mijn vader zei altijd: “Je moeder zorgt dat je in leven blijft en ik leer je hoe je een man moet zijn en de wereld moet veroveren.”’ Tate en zijn broer Tristan worden opgevoed met het idee dat ‘een man nooit concessies doet’ en dat vrouwen onderdanig zijn. Wanneer moeder Tate uiteindelijk besluit haar man te verlaten, verhuist Tate op 11-jarige leeftijd met zijn broer naar het Engelse stadje Luton.

In Luton groeit Tate op in armoede en uit pure verveling stort hij zich op boksen. ‘Ik vermaak me alleen met dingen die zo gevaarlijk zijn dat ik er bang van word.’ Na het winnen van meerdere wereldkampioenschappen besluit hij dat het boksen hem niet genoeg oplevert. Volgens Tate kwam hij dankzij het boksen wat betreft vrouwelijke aandacht weliswaar niets tekort, maar werden zijn financiële behoeftes niet vervuld. Op zoek naar een nieuw verdienmodel gaat hij na wat hij van zijn bezit kan verkopen: ‘Wat had ik wel? Wat dacht je van die zeven lekkere wijven.’ Tate benoemt dit als zijn ‘eureka-moment’ en start samen met zijn broer een webcam-bedrijf.

Tate’s webcam-imperium verspreidt zich in rap tempo, zeker over Oost-Europa. Hij koopt verschillende appartementen op en vult ze met webcam-werkers. Deze jonge vrouwen beantwoorden vanuit de slaapkamer erotische berichten. Tate stopt zijn financiële succes niet onder stoelen of banken. Er komt steeds meer vraag naar zijn ‘tactiek’. Hij start zijn PHD-cursus, ofwel de Pimpin’ Hoes Degree: een cursus waarin hij leert hoe vrouwen aan te sturen zijn. Tate: ‘Je kunt ze (vrouwen, red.) programmeren. Het zijn programmeerbare wezens.’ Tate’s controversiële uitspraken verspreiden zich in rap tempo over het internet en vallen niet meer te ontwijken in menig algoritme. Vooral jonge jongens worden aangetrokken door Tate’s visie en zien in hem een voorbeeldfunctie. 

Aan zijn vermeende succes blijkt een pikzwart randje te zitten als de ene na de andere melding over uitbuiting, mensenhandel en seksueel en fysiek geweld naar buiten komt. Alhoewel Tate doet alsof hij zich van geen kwaad bewust is, vormen de aangiftes van slachtoffers een ander beeld: ‘Hij kneep mijn luchtpijp dicht, totdat ik het bewustzijn verloor.’ En: ‘Hij zei dat hij me zou doden, dat ik zijn bezit was en dat hij me te grazen zou nemen.’ Toch blijken de aangiftes en een online boycot zijn succes niet te stoppen. Een tweestrijd tussen aanhangers en slachtoffers start.