Zwerffiets zoekt baasje: hoe duurzaam zijn fietsen?

Je omafiets die niet van je oma is geweest, de vouwfiets, een e-bike of het oude barrel. Nederland stroomt over van de fietsen. Niet zo gek, als je bedenkt dat gemiddeld elke Nederlander ongeveer 1 fiets in zijn of haar bezit heeft. Op theorie dan, want jouw eigen stalen ros is op dit moment natuurlijk alweer gejat. Of meegenomen door je favoriete ambtenaren van het fietsdepot. Fietsen houd je nooit een leven lang bij je. Althans, als je in de stad woont. Er bestaan nog plaatsen in Nederland waar je een pak koffiepads kan scoren in de supermarkt zonder dat je je fiets op dubbelslot hoeft te zetten.

Lang zullen ze zwerven
Nederland telt inmiddels meer fietsen dan mensen. Tegenover 17 miljoen inwoners, zwerven er zo’n 22,7 miljoen fietsen rond. Ja, zwerven. Want zodra we er niet meer op kunnen rijden, verdwijnt de fiets als afval langs de kant van de weg. Of in de sloot.

De fietsstalling op het station is een Bermuda-driehoek waar menig fiets spontaan is opgelost in de roestige atmosfeer. De grachten in Amsterdam zijn complete ecosystemen waar Gazelles in groepjes samendrijven. We ruilen fietsen makkelijker in dan zegeltjes bij de Albert Heijn. Fiets kwijt of kapot? Even het internet afspeuren en je rijdt zo op je tweedehandsje weer van en naar je werk. Of je geeft die ene opdringerige vent een tientje, zodat hij ook weer wat kan ‘eten’. Overigens is dit wel gewoon heling. Wat je bijna zou vergeten.

Maar de natuur claimt altijd terug wat van haar is. Al die zwerffietsen die nooit hun weg naar huis terug zullen vinden, leveren mooie plaatjes op. Waar we ooit op de fiets sprongen om groen te doen, doet ‘het groen’ nu iets terug. Waarbij wij onszelf eigenlijk de volgende vraag moeten stellen…

Met al die roestige barrels die in de natuur wegrotten, fietsflats en overvolle fietsrekken in de winkelstraat, hoe groen is het concept ‘fietsen’ dan nog?