De Spongebob-nummers die Maroon 5 beter had kunnen coveren tijdens de Super Bowl

Afgelopen weekend lekker de Super Bowl gekeken? Ik ook niet. Geen idee wie er heeft gewonnen of hoe de teams überhaupt heten. Maar gelukkig doet dat er ook helemaal niet toe. De Super Bowl werd namelijk overschaduwd door de aanwezigheid van een klein geel sponsje. Een sponsje dat leeft in een ananas diep in de zee, om precies te zijn.  

Al jaren proberen doorgewinterde fans van Spongebob Squarepants een cover van Sweet Victory – bekend van de aflevering Band Geeks – door te drukken tot de halftime acts van de Super Bowl. Zonder succes. Dit jaar was er iets meer hoop: het overlijden van Spongebob-bedenker Stephen Hillenburg en de aankondigingsvideo van hoofdact Maroon 5 leken genoeg reden deze aflevering een volwaardige ode te geven. Maar de hoopvolle Bikinibroek-enthousiasteling moest het uiteindelijk doen met een paar luttele seconden aan Spongebob-materiaal tijdens de halftime act. Best kut als je zo’n 3,000 dollar neertelt voor een Maroon 5 concert en een field goal, en je dan ook nog eens geen Spongebob te zien krijgt.

Maar goed – het is dan ook vrij lastig de Spongebob-versie van Sweet Victory te evenaren, laat staan te overtreffen. Misschien durfde Maroon 5 dit simpelweg niet aan. Misschien is dat de achterliggende reden dat veel artiesten in eerste instantie een optreden afwezen . En wellicht had Maroon 5 zich beter aan onderstaande Spongebob-hits kunnen wagen. Dat had iedereen een hoop teleurstelling bespaard. En dan hadden we trouwens ook niet voor de ziljoenste keer naar Moves Like Jagger hoeven luisteren. Want laten we eerlijk zijn, wat is dat een kutnummer.

1. This Grill Is Not A Home – Welcome to the Chum Bucket (Tom Kenny & Clancy Brown)  

Deze tranentrekker bezorgt elke luisteraar direct kippenvel. Wanneer Spongebob en meneer Krabs samen in het refrein losbarsten aan het slot houdt niemand het nog droog. Stel het je voor: Adam Levine als spons. Travis Scott als meneer Krabs. Tranen in het stadion. Een emotionele halftime-act die iedereen bij blijft.

In mijn hoofd is er weinig zo Amerikaans als A) de Super Bowl en B) de staat Texas. Dit eveneens emotionele nummer, opgevoerd door Sandy de eekhoorn die heimwee heeft naar Texas, moet wel direct een nationalistisch saamhorigheidsgevoel oproepen bij alle luisteraars. Genieten geblazen.

3. Now That We’re Men – The Spongebob Squarepants Movie (Tom Kenny & Bill Fagerbakke)

Deze keiharde tune klinkt bijna patriottistisch. Geen gebrek aan liefde voor je vaderland en/of favoriete team dus wanneer Now That We’re Men door het stadium schalt. Bonuspuntje voor de Nederlandse versie van dit nummer, met de veel leukere titel Ja Met Een Snor .

Onderschat nooit de kracht van een klassieker. In deze absolute banger leert onze favoriete spons de aartsrivaal van zijn baas hoe het is om plezier te hebben door middel van een krachtig duet. In het huidige klimaat geen verkeerde les. Had Maroon 5 het wél aangedurfd een politieke boodschap aan hun optreden vast te hangen, dan was dit absoluut de juiste keus. 

Steek de kijkers een hart onder de riem met de knallende afsluiter van de eerste Spongebob film. Een lied wat de boodschap uitdraagt dat je jezelf moet zijn. Ook als dat een supercoole pinda is .

6. Gary’s Song – Have You Seen This Snail (Stew)

Dit lied brengt gegarandeerd een brok in je keel, tenzij je geen hart hebt. Een hartverscheurend nummer over spijt, pijn, en vriendschap. Emoties alom.

7. Jellyfish Jam – Jellyfish Jam (origineel van Mark Governor)

Waar Maroon 5 volgens recensies een voorzichtige show neerzette, creëert dit nummer direct chaos en keiharde party. Met de Jellyfish Jam is geen feestje nog saai en geen Super Bowl nog veilig. Knallen. 

8. Theme Song– Spongebob Squarepants  (Patrick Cullen Pinney)

Wie woont er in een ananas diep in de zee? Spongebowl Superpants. Had dit gespeeld, Maroon 5, en jullie waren de geschiedenisboeken van het NFL ingegaan als helden.

Of als vette mafkezen. Whatever.