De Lonely Studenten Planet | Studeren doe ik op eigen kracht

Ik heb altijd een hekel aan tentamenweken. Die ene week in het semester waarin ik ineens iets moet doen voor school, omdat ik er nogal een handje van heb de rest van het jaar heel wat steekjes te laten vallen. En met mij vele anderen. Niet gek ook met vier deadlines per week, terwijl je als student geen enkele bieravond wil missen. Beter gezegd, niet kán missen. Dus zo zit ik ook ieder semester in de stress, net als al die duizend andere faalhazen die in kuddes naar de bibliotheek trekken in deze zware periode. Ik heb keer op keer spijt, want waarom ben ik niet gewoon eerder begonnen? Waarom heb ik geen computer gereserveerd? En wat stelt het nou eigenlijk voor om de stof gewoon bij te houden?

Met het doel om die tentamens te halen, lukt het me toch maar weer elke tentamenronde volledig geconcentreerd een heel boek in mijn hersenpannetje te persen. En dat terwijl ik mezelf een week lang in quarantaine opsluit op mijn kamer met een dieet van sterke koffie en chocola. Om daarna weer tijdens een stapavond alle herinneringen aan die tenenkrommende nachten te vergeten in de kroeg en m’n kortetermijngeheugen aan gort te shotten. Beetje jammer van al die uren studeren, want die nieuwe info vliegt er op deze manier net zo snel uit als een barfje na de Gold Strike. Maar toch haal ik die tentamens áltijd. Iedere keer weer weet ik de strijd met mezelf te doorstaan en ben ik blij dat mijn brein me niet in de steek heeft gelaten.

Toch gek dat ik steeds vaker hoor dat er ook andere manieren zijn om jezelf omhoog te werken. Dat je de tweede goedkope energiedrank gratis krijgt in de supermarkt tijdens tentamenweken is geen toeval, want het helpt je door het studiemateriaal heen te vliegen. En behalve een suikeroverschot en hartklachten zitten er verder geen extreme gevolgen aan. Oké, het is nog steeds niet heel gezond. Maar dat er ook andere pepmiddelen worden gebruikt in het belang van je studie vind ik persoonlijk tien stappen te ver gaan. Als je tegenwoordig te lui bent om de langzame route te nemen, willen ze in de vijfde versnelling onder invloed van Ritalin, speed of cocaïne.

Studeren gaat nu eenmaal niet meer zoals het vroeger ging. Met de komst van social media zijn we continue afgeleid door de online wereld om ons heen en kunnen we ons daardoor niet focussen op onze studie. Het is natuurlijk ook veel belangrijker om je Facebook-tijdlijn bij te houden. Die ene foto van een vage blogger en d’r koffie, dat artikel waarin staat dat ik kan trouwen met alpaca’s en dat schattige plaatje van die zeehond op een ballon in het water had ik écht niet kunnen missen. Toch wel. Maar door al deze onzin kunnen we zogenaamd niet meer studeren.

Onze concentratieboog is drastisch gekrompen ten opzichte van vroeger, maar we kiezen er niet voor om te trainen. Nee, tegenwoordig kiest één op de tien studenten voor de makkelijke weg en nemen ze ‘gewoon’ een middeltje om beter te kunnen studeren. Wist je bijvoorbeeld dat één op de vier studenten Ritalin slikt? Ja, echt. Weet je wel, dat middel dat eigenlijk bedoeld is voor ADHD- en ADD-patiënten, dat is nu opeens het meest bekende pepmiddel onder de beloftes van onze samenleving. En niet vanwege medische klachten, maar gewoon omdat het ze zo fijn helpt om aandachtig te studeren. Zonder recept ook, want het is blijkbaar gemakkelijk te krijgen via medestudenten.

En dan zijn er nog de harddrugs die ingezet worden ten ‘goede’ van de studie. Snuiven is het nieuwe bier drinken, want óók dat blijkt een nieuwe trend te zijn in het studentenleven. Speed geeft een enorme energie-boost en helpt je concentreren. Cocaïne zorgt ervoor dat je na een nacht lam in de kroeg weer snel nuchter wordt, dus 'zonder' kater een hele dag kan studeren. Top spul, maar als je eenmaal begint kan je niet meer zonder. Alice in Wonderland is er niks bij en studeren wordt een makkie op deze manier, maar ik sla deze trend wel even over.

Ik vind het namelijk veel te mooi om waar te zijn. Middeltjes nemen om te studeren, hoe ver moet een mens gaan? Mijn studie heeft mij liters bloed, zweet en tranen gekost, maar dan heb ik in ieder geval wel dat diploma verdiend. Tuurlijk gaat er veel tijd in mijn studie zitten. Tuurlijk zit ik liever op het terras met mijn vrienden dan in de bibliotheek. En tuurlijk kan ik mijn docenten af en toe wel schieten. Maar voor niets gaat de zon op. En ik wil die zon keihard laten schijnen, dan heb ik in ieder geval nog een fijne zomer. En ook nog een gezonde. Doe mij maar een lekkere pannenkoek met een kilo poedersuiker in plaats van dat vieze marcheerpoeder door mijn neus. Studeren doe ik op eigen kracht en als ik de kracht niet heb, moet ik er maar nóg meer moeite voor doen. Niet in de sportschool, niet in de kroeg, maar gewoon aan mijn old school bureau. Met koffie en chocola, dat dan weer wel.