Ulaanbaatar

Mongolië is 37 keer zo groot als Nederland. Toch is het met twee mensen per vierkante kilometer het dunst bevolkte onafhankelijke land ter wereld. Daar merk je in de hoofdstad Ulaanbaatar weinig van. Er trekken namelijk steeds meer Mongolen van het platteland naar de stad. Het gevolg? Bijna de helft van alle drie miljoen inwoners woont in Ulaanbaatar!

Ga voor het beste uitzicht over de stad naar het Zaisan Monument. Als je goed kijkt, spot je in de buitenwijken tussen de moderne gebouwen veel traditionele vilten tentwoningen. De Mongolen noemen zo'n tentwoning een ger. In veel gers wonen herders die hun nomadenbestaan op het platteland verruilden voor het stadsleven. Hun gers verhuisden gewoon mee!

Mongolië is het land van de tradities. En als er íets die tradities ademt, dan is dat wel het driedaagse Naadam festival! Dit festival draait niet om drank en drugs. Nee, worstelen, paardenraces en boogschieten zijn hoofdzaken. Daarom heet het ook wel Eriin Gurvan Naadam,  oftewel 'Drie Mannelijke Spelen'. Aan het boogschieten en de paardenraces doen ook vrouwen mee. Alles gebeurt in traditionele kleding. De Nomadencultuur is zó diepgeworteld, dat Mongoolse ouders hopen dat hun jongens later goede worstelaars worden. Het festival begint met het binnendragen van de ‘negen paardenstaarten van Genghis Khan’. Deze symboliseren de negen Mongoolse stammen. Daarna houdt de president van Mongolië een toespraak. Maar niet alleen vanwege het festival. Ze vieren ook meteen de stichting van de staat, het Mongoolse rijk van Genghis Khan en de revolutie. Genoeg redenen voor een feestje dus. Hoe dan ook kom je ogen en oren tekort tijdens het festival. Zo zijn de spelen alleen al een spektakel. Maar de begin- en einddans bij de wedstrijden is pas écht een feest voor je oogballen.

Buiten het festival om is Ulaanbaatar ook de moeite waard. In het hart van de stad tref je geen gers aan. Maar wel een bizarre mix van glimmende torens, oude tempels, Sovjetachtige flatgebouwen en moderne winkelcentra! Wil je een goede indruk van de stad krijgen? Trek daar dan zo'n twee dagen voor uit, want Ulaanbaatar is best uitgestrekt!

De Mongoolse keuken is simpel. Je komt vooral veel rijst en (broodjes met) vlees tegen. Groenten zijn wat minder populair. Verder zijn de Mongolen gek op zuivelproducten. Zo drinken ze tijdens het Naadam festival veel Airag: een lokale drank van gegiste merriemelk. Proost!

Ulaanbaatar barst van de lekkere restaurants, zowel lokaal als internationaal. Voor traditionele gerechten moet je naar The Bull. Hou je van Indiaas? Dan wil je naar Namaste. Dit restaurant wordt gerund door een Indiase kok die de keuken van zijn geboorteland miste. Verder is het Europese restaurant Rosewood Kitchen + Enoteca een aanrader. Oh en vegetariërs gaan Luna Blanca fantastisch vinden!

Vanaf €585,- heb je een retourtje Amsterdam-Ulaanbaatar, meestal met een of twee tussenstops. Kom je vanaf Moskou of Beijing? Dan kun je net als Maurice de Trans Mongolië Express trein pakken aangezien Ulaanbaatar op de route ligt. Het centrum van Ulaanbaatar is met de benenwagen prima te doen. Verder kun je met de taxi of bus van A naar B komen. Tip: zoek van tevoren op hoe je je eindbestemming in het Mongools schrijft ;)

Beste reistijd: Juli t/m september
Visum: Ja
Inentingen: Ja
Valuta: Tugrik
Taal: Mongools

Maurice zijn hele roadtrip zien? Klik  hier!