Nuratau-gebergte

In het noorden van Oezbekistan vind je het Nuratau-gebergte. In dit gebied vind je veel verschillende bevolkingsgroepen. Bergbewoners zijn onder andere van Tadzjiekse, Kazachse en Oezbeekse afkomst. Het gebergte behoorde ruim zeventig jaar tot de Sovjet-Unie, maar heeft desondanks zijn eeuwenoude culturele identiteit en tradities behouden. Runder-, schapen-, en geitenhouderijen, tuinbouw en zijdeteelt maken bijvoorbeeld al sinds de oudheid deel uit van het levensonderhoud.

Na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie verloren veel mensen in het gebergte hun baan en verdwenen de geldstromen naar de regio. Dit zorgde voor een enorme bedreiging van het gebied, omdat veel inwoners hout gingen kappen vanwege een gebrek aan energievoorzieningen. Om de rijke natuur in het gebied te behouden, zijn er vele ecotoerismeprojecten gestart. Het idee is dat de lokale bevolking werk krijgt in het ecotoerisme, waardoor bij inwoners en reizigers het bewustzijn groter wordt en de natuur behouden blijft. Je voetafdruk is het enige wat je achterlaat.

Het Nuratau-gebergte is het laatste leefgebied van de Severtsov argali. Dit zijn bergschapen van Centraal-Azië. De argali is de grootste schapensoort ter wereld. De schapen zijn bekend om hun enorme horens. Deze horens hebben soms een omvang van meer dan veertig centimeter en brengen de argali daarom in groot gevaar; ze zijn een gewilde jachttrofee. Dat in combinatie met de bedreiging van de wolven in het gebied zorgt ervoor dat de schapen vrijwel overal zijn weggedreven uit hun leefgebied. In het Nuratau-gebergte is daarom een natuurreservaat opgericht. Hier kunnen de schapen beveiligd door een omheining hun populatie vergroten. Dit is de laatste plek op aarde waar je de schapen in het wild kan zien.

Het is leuk om een van de dorpen in het gebergte te bezoeken. In deze dorpen waan je jezelf namelijk eeuwen terug in de tijd. Er wordt door vrouwen gekookt op open vuur, bewoners bakken hun eigen brood en er worden koeien op straat verkocht. De huizen zijn door de mannen uit de familie gebouwd met rotsen en klei en tussen de huizen door vervoeren ezels producten. Een dag rondlopen in een van de dorpen geeft je een uniek kijkje in de nomadische levensstijl van de inwoners van het gebergte.

Restaurants zal je in het gebergte niet snel tegenkomen, maar eten kan in de verschillende homestays in het gebied. In de homestays zal je altijd wel een keer het traditionele gerecht plov voorgeschoteld krijgen. Dit gerecht is het symbool van de Oezbeekse keuken en bestaat uit rijst, lamsvlees, wortelen, ui en diverse kruiden. De ingrediënten in het gerecht komen vaak uit eigen tuin, omdat de homestays veelal zelfvoorzienend zijn.

Het vervoer in de regio is zeer primitief. Openbaar vervoer zal je er niet vinden. Om het gebied te bereiken zal je een auto moeten huren of een busreis van tevoren moeten boeken. In het gebergte zal je hier en daar een auto voorbij zien rijden, maar je komt vooral mensen te voet en op ezels tegen. Het is leuk om zelf ook lekker te gaan wandelen. Zo kan je het best genieten van de omgeving en de frisse berglucht. Alleen op pad is in het gebergte prima te doen, maar op een lange wandeling is het handig om een gids mee te nemen. Zo voorkom je dat je verdwaalt in het gebergte.

Beste reistijd: April t/m oktober

Visum: Nee

Inentingen: Ja

Valuta: Oezbeekse Sum

Taal: Oezbeeks