Diep in de Kaukasus is een van de grootste mysteries van Rusland verborgen. Een luguber tafereel, waarvan de lokale bevolking met goede reden op afstand blijft. Durf jij wel dichterbij te komen?
Iets ten noorden van Georgië en net buiten het piepkleine dorp Dargavs staat ‘de stad der doden’. Alleen al de setting van de spookstad, langs een rivier en tussen imponerende rotswanden, is genoeg om stil van te worden. Maar de aanblik van de middeleeuwse necropolis, hoog gepositioneerd op een heuvel, doet hier nog even een schepje bovenop.
Schijn bedriegt
Van een afstand ziet de stad der doden eruit als een normaal dorp. Een verzameling van ongeveer honderd witte huisjes met gebogen daken op een groene heuvel. In werkelijkheid zijn de huisjes onbewoond en functioneren ze als tombes die de lichamen en eigendommen van meer dan tienduizend overledenen verhullen. Sommige van deze lichamen zijn zo goed bewaard gebleven, dat er nog steeds vlees aan de botten hangt. In de muren van sommige tombes zijn zelfs nog handafdrukken en markeringen terug te vinden.
Volgens historici dateren de oudste tombes uit de zestiende eeuw. De precieze oorsprong van de stad blijft echter een mysterie. Een theorie is dat de necropolis is gebouwd in aansluiting op een traditie van de Sarmaten, een Iraanstalig nomadenvolk die hun doden uit respect voor het land boven de grond begroeven.
De lokale bevolking houdt het liefst afstand van de beruchte stad der doden. En dat is niet verrassend, want de eigenaardige crypten verbergen meer huiveringwekkende geheimen. Het gerucht gaat dat er in de zeventiende en achttiende eeuw een reeks pestepidemieën in het gebied heersten. Arme zielen die besmet raakten, metselden zichzelf in een tombe om zo in quarantaine hun naderende dood af te wachten.
De mysteries van de stad der doden trekken reizigers uit de hele wereld aan. De stad is echter niet makkelijk te vinden en de reis ernaartoe eveneens niet eenvoudig. De kans bestaat daarom dat je er helemaal alleen bent. In tegenstelling tot bij andere bijzondere bezienswaardigheden, is de vraag alleen of dat in dit geval wenselijk is. Moedig is het zeker, maar zonder ooggetuigen de stad der doden betreden? Je wil je bevindingen natuurlijk wel graag na kunnen vertellen…