Hoe kijkt Geraldine terug op acht jaar 3 op Reis?

Als je te horen krijgt dat je 3 op Reis mag presenteren, dan is dat natuurlijk echt een droom die uitkomt. Ik geloofde het eerst ook niet. Ik weet nog wel dat ik eerst 3 op Reis Summertime presenteerde en dat ik hoopte dat dat goed genoeg was om bij het grote 3 op Reis te presenteren. En dat mocht uiteindelijk. Ja, dat is echt fantastisch. Ik weet nog dat dat samen met Kim Smeekes was, de regisseur en een hele goede vriendin van me. We mochten gewoon samen 3 op Reis maken en mooie avonturen beleven. Ja, dat is dan zo cool.

Ja, dat vind ik heel lastig. Bijna bij elke reis dacht ik weer van: ‘ja het kan toch niet beter worden dan dit.’ Maar er was één reis die erbovenuit sprong, omdat er eigenlijk ook heel veel misging. Dat was de reis naar Madagaskar, die was toch wel echt magisch. Ik reisde toen samen met Kim, Bart (cameraman) en Diederick (redacteur), ook goede vrienden van me. Dat land heb ik toen voor mijn gevoel nog lang niet helemaal gezien, want we hebben maar een klein deel bereisd. Dus ik zou sowieso nog een keer naar Madagaskar terug willen.

Als zo’n ontzettend mooie tijd uit mijn leven. Ik vind het nog steeds lastig om te beseffen dat ik nu niet meer bij het team zit. Maar stiekem voelt het voor mij niet alsof ik echt weg ben. Het heeft me zoveel gegeven. Ik heb zoveel gezien van de wereld, zoveel avonturen beleefd en mooie mensen ontmoet. Reizen verrijkt echt je leven. Als je dat dan mag doen voor je werk, nou dan moet je toch wel iets goeds gedaan hebben in je vorig leven haha. Maar I will be back, hoop ik…

Ja die kan ik heel makkelijk beantwoorden. Deze bestemming heeft echt al een aantal keren op het bord met de planning gestaan, op de redactie. Niet alleen voor 3 op Reis, maar ook voor Spuiten en Slikken op Reis en voor Trippers. Maar het is nooit gelukt, want elke keer ging er toch weer iemand anders heen. En dat land is met stip op nummer 1: Japan. Ik moet écht een keer naar Japan. Dus nu ben ik zelf aan het kijken om daar ooit heen te gaan. Ik wil dat land zo graag zien. Ik wil er snowboarden, want je hebt daar champagnesneeuw zoals ze het noemen. En je hebt er natuurlijk de grote steden en niet te vergeten de prachtige kersenbloesem. Ja, genoeg dus. Heb ik het al gezegd? Ja, Japan.

Ik zei het eigenlijk al: reizen verrijkt je leven, omdat je zoveel meer ziet van de wereld. Je ontmoet zoveel mooie mensen en verdiept je in andere culturen. Het doet je ook beseffen wat je thuis hebt. Ik vind reizen een van de allerbelangrijkste dingen, het is zo mooi. Het is ook niet dat ik nooit meer reis. Ik probeer nu zelf meer te reizen. Natuurlijk hoop ik dat er ooit nog een programma komt waarbij ik dat nog meer kan doen. Het is gewoon zo tof om andere culturen te zien en om ander eten te proeven en mensen te ontmoeten. De wereld is zo on-ge-loof-lijk mooi. Het heeft mij veel meer gebracht dan ik ooit had gedacht.

Ik kan me nog heel goed Peru voor me halen, de Machu Picchu. Ondanks dat er genoeg toeristen zijn, heeft die plek zoiets bijzonders. Het is echt iets spiritueels. Je komt aan en je voelt gewoon die energie daar. Dat is echt bizar. Maar ik wil nog twee momenten noemen. Eén daarvan is Madagaskar. Ik werd daar meegenomen door een gids en we waren op zo’n bizar mooi landschap. Daar hebben we ontzettend veel regen gehad, waardoor plannen werden omgegooid. Alles stond vast en de wegen waren weggespoeld. Op een gegeven moment brak de zon door en zag je de maki’s – die alleen daar rondlopen – ook genieten van de zon. Dat was echt een bizar vet moment. En het andere moment was in Nepal. Dat stond heel hoog op mijn lijstje en ik ben ook heel blij dat ik dat heb mogen doen. Nepal was gewoon hoogtepunt na hoogtepunt. Letterlijk én figuurlijk. Want je zit daar op het hoogste punt van de wereld en ja die bergen… Weet je, ik ben echt wel een zeemens, ik hou van de oceaan. Maar ik heb het daar helemaal niet gemist. Die mensen zijn zo onwijs aardig en het is daar zo mooi. Dus dat waren wel heel veel hoogtepunten.

Ik wil zeker blijven reizen voor mijn werk. De stap naar RTL betekent niet dat reizen voor mij ophoudt. Zeker niet. Misschien in andere mate, maar het zal wat minder zijn. Maar er gaat nog steeds gereisd worden voor mijn werk. Dat zou ik ook niet willen missen. Als ik nu wat meer thuis ben, kan ik zelf ook wat vaker weg. Dat is ook wel heel relaxed. Maar reizen blijft een heel belangrijk onderdeel in mijn leven.

Oh man. Ja, Floortje Dessing heeft me ooit een wijze les over reizen meegegeven en die ben ik nooit vergeten: sta eens wat vaker stil bij dingen. Dat is iets wat vaak niet gebeurt met reizen en ook niet met reizen voor werk. Je bent vaak zo druk, je zit als het ware in een trein die alsmaar door en door dendert. Je bent constant aan het plannen en teksten aan het opnemen. En als je zelf op reis bent ga je vaak alleen maar door, door en door. Het is echt belangrijk om af en toe stil te staan en een moment te nemen. Op reis hebben we vaak tegen elkaar gezegd: "jongens, even de camera weg en notitieblokjes weg". En dan gingen we gewoon vijf minuten om ons heen kijken en alles in ons opnemen. Dat hebben we vaak genoeg tegen elkaar gezegd. Dat is ook mijn gouden tip voor backpackers. Niet alleen maar doorknallen, maar soms die telefoon en camera wegstoppen om écht eens even naar de omgeving te kijken.