'Ik trap tegen die deur nu man. Elke track die ik gooi, kan ‘m zijn'
2017 is een interessant jaar geweest voor Sam J’taime. Hij won de
FunX Talent Night
, tekende bij Bonne Chance Music en dropte in november zijn debuut EP
Niet Van Paris
met namen als Adje, Hef, Josylvio en DinDin. Daarmee bereikte hij de album Top100, en dat geheel op eigen kracht. Dat leverde hem o.a. een clip op bij 101Barz waarmee hij de kranten haalde. In het nieuws stond dat de rapper aansprakelijk was voor brandstichting, overlast, opstootjes en straatraces. Volgens hem
was het juist heel gezellig.
Na hem te spreken wordt het duidelijk dat de media alles flink verdraait. Een klein voorbeeld is de auto die gehuurd was voor de clip: In de media beschreven als ‘’meegenomen voor een proefrit zonder toestemming’’, terwijl er bewijs is dat hij gehuurd is. Sam J’taime noemt het ‘gebakken lucht, de burgemeester van Soest staat er bekend om dat hij racistisch is.’ De burgemeester wilde dat hij langs zou komen voor een stevig gesprek, maar vorige week zette hij zijn track ‘Fuck De Burgemeester’ online, waarin hij zijn onvrede over de situatie uit en de burgemeester disst. Vandaag praten we met Sam J’taime, niet persé over dit voorval maar vooral over hem. Wie is Sam J’taime eigenlijk?
‘M’n echt naam is Samir. Ik ben half Nederlands en half Marokkaans, dan hoeft niemand dat meer te vragen. Ik zou mezelf omschrijven als een veelzijdige artiest. Ik houd ervan om verschillende stijlen uit te brengen en te maken. Als persoon ben ik gewoon een doodnormale jongen, met een turbulent verleden. Ja man, dat is Sam J’Taime.’ De 25-jarige rapper komt uit Hilversum en hoewel dat in de ogen van de meesten als een rustige stad gezien wordt, is dat vrij kortzichtig volgens Sam. ‘Ik wil niet zeggen dat Hilversum gevaarlijk is ofzo, maar daar gebeuren ook gewoon die dingen. Misschien wel meer dan buiten ‘t Gooi. Hier is veel geld, bro.’ Zijn jeugd in Hilversum-Oost verliep moeizaam. Tot zijn tiende woonde hij met zijn alleenstaande moeder, daardoor heeft ze heeft altijd veel voor Sam betekent. ‘Ik heb een hele speciale band met mijn moeder omdat we altijd met elkaar zijn geweest, zonder iemand anders om ons heen.’ Daarna hertrouwde Sam’s moeder en ondanks dat zijn stiefvader hem goed behandelde, had hij geen makkelijke jeugd. School verliep niet lekker en hij stopte voordat hij een diploma had. Hij was veel op straat en kwam in contact met de verkeerde mensen. ‘Toen we jong waren had ik echt een vast groepje met z’n 4en, na een tijdje mochten we op geen een huisfeestje meer naar binnen je weet toch? Later was ik zoals veel jongeren altijd buiten met m’n boys aan het jagen. Toen heb ik een paar dingen meegemaakt en binnen gezeten. In die tijd heb ik m’n moeder ook veel verdriet gedaan. Dat was moeilijk voor haar. Ik kropte alles op. Ik ben niet zo’n prater en doordat ik opgroeide zonder vader hield ik veel voor mezelf. Ik had wel m’n moeder, maar dat blijft je moeder. Daar kun je niet alles mee bespreken. Ik ben d’r gelukkig uit gekomen en me gaan focussen op muziek.’
Sinds de focus op muziek ligt, gaat het lekker. Sam J’Taime is de winnaar van de
FunX Talent Night
en is constant bezig met het maken van muziek. Met die positiviteit probeert hij het goed te maken met zijn moeder. Dat blijkt ook uit de muziek (
Mama
Sorry). ‘M’n moeder is sowieso mijn grootste fan. Ik ga haar terugbetalen met alles wat ik kan missen. Ik doe alles om haar gelukkig te maken. M’n eerste gouden plaat gaat ook rechtstreeks naar m’n moeder. Ze is nu ook al super trots op mij, maar ik weet dat sommige fouten moeilijk te herstellen zijn. Die dingen zijn misschien wel vergeven, maar nooit vergeten.'
Het ontbreken van een vaderfiguur heeft er waarschijnlijk voor gezorgd dat hij een binnenvetter is geworden, maar dat zorgt er misschien ook voor dat er op een beat juist het tegenovergestelde gebeurt. Al die gedachtes, gevoelens en verhalen weet hij op bijzondere en duidelijke wijze te vertellen als hij muziek maakt. ‘Ik was 11 ofzo toen ik begon met schrijven en rappen. Tja, wat je rappen kan noemen. Ik ging wel al proberen op te nemen. Ik weet nog heel goed; het allereerste liedje dat ik had opgenomen, ik zat op voetbal weetje, ik liet het horen in de kleedkamer. Ik dacht: 'ai, ik ga het laten horen, ik had schijt.. Mensen gingen stuk, bro.. op negatieve manier zegmaar. Het liedje heette ‘Jij en Ik’ volgens mij, ik weet het niet eens meer. Het boeide me niet. Ik ging gewoon door. Nu zijn we op een bepaald niveau en zijn het allemaal fans geworden toch.’
‘Vanaf mijn 12
e
ging ik naar een probleemschool waar ook Josylvio zit. We kwamen elkaar tegen en hadden allebei dezelfde interesses in muziek. Toen ontstond ook de naam
Sam J’Taime
. Ik weet 't nog heel goed. Ik was 15-16, Josylvio en een andere mattie waren er ook bij. Josylvio heette toen nog JayBay. Mijn naam was nog gewoon Sam, van Samir. We hadden het erover dat ik een betere naam moest hebben. Met z’n drieën hebben we suggesties gegooid, gezeten, nagedacht en toen kwam ik met Sam J’taime. Ik hield altijd al van Frans op school en was er ook goed in. Toen dacht ik gewoon: 'Hey man, Sam J’Taime...' Als ik shows en ik zeg Sam, zeggen jullie J’Taime. Ik zag het al voor me. Ik kijk altijd verder begrijp je. Tot de dag van vandaag heb ik die naam gehouden.' Toch is het geen correct Frans. 'Ik heb ‘m expres anders geschreven, sommige mensen denken: 'Kifesh deze man, maar ik vind het mooier zo. Minder lomp ofzo. Het klinkt lekker en het rijmt.’
‘Josylvio en ik gingen rappen, rappen, rappen en mensen om ons heen zeiden ons dat het hard was. Toen dachten we al: we zijn nog snoepies, youngboys.’ De jongens namen rappen nog niet serieus. Voor Sam gebeurde dat pas ongeveer een jaar geleden. Hij is altijd bezig gebleven met schrijven en heeft muziek in zijn achterhoofd gehouden. ‘Er waren veel obstakels op m’n route waardoor ik niet de volle focus kon geven. Uiteindelijk heb ik doorgezet en heb ik die dingen opgelost. Zand erover en verder gaan. Nu binnen een jaar heb ik toch aardig wat los weten te maken.’
Josylvio en Sam J’taime groeiden in de tussentijd een beetje uit elkaar en veel mensen vragen zich af wat er gebeurd is. ‘Kijk, ik ga het uit de wereld helpen, want veel mensen in de buurt en online vragen er om. Iedereen weet die torrie. Joost en ik waren altijd goed met elkaar. Toen was er wat gebeurd. Gewoon een ruzietje. Dat hadden we wel vaker, maar muziek bracht ons altijd weer bij elkaar. Deze keer niet man, het ging meer om principes en we zijn allebei koppig, dus we spraken elkaar een tijdje niet meer. Toen kwam ik hem tegen bij de 101Barz-tour. Ik was met MocroManiac mee. Toen hebben we weer contact gekregen. Pas nu bij
Niet van Paris
heb ik weer een pokoe met ‘m gedaan. Mensen dachten dat we al die tijd nog ruzie hadden maar we hadden het al lang bijgelegd. Wij weten allebei hoe het is gegaan, maar dat hoeft de rest niet te weten. Sowieso vind ik het kapot gruwelijk man waar hij nu staat. Echt respect man! Hij is een harde werker. Ik weet nog dat we vroeger met z’n tweeën in de auto zaten te freestylen de hele dag. Hopelijk kunnen we weer naast elkaar aan de top staan. Vroeger toen we echt nog jong waren, zeiden we tegen elkaar: op een dag staan we samen op Lowlands.’
‘Het was dus een jaar geleden dat ik Bolombo tegen kwam.' Bolombo is een Franstalige rapper met wie Sam de mixtape
Morrotrap vol.1
uitbracht. 'Toen begon alles eigenlijk. Ik was in België bij zo’n jongen uitgenodigd voor de studio. Ze kwamen me ophalen en we gingen naar België. We gingen naar zo’n showtje en daar zat ik naast Bolombo. Iemand zette een beat op en hij begon te rappen in het Frans.. Ik dacht: 'Pfff, deze man is keihard.' Toen bedacht ik gelijk: Afrotrap is nu gaande. Fuck dat! We gaan morrotrap gooien. Eigenlijk was het de bedoeling om Arabische invloeden op de beats te zetten, uiteindelijk is het toch meer afrotrap geworden, maar wel wat duisterder. Trouwens, we hebben die hele EP in een dag gemaakt.’
Die work-ethic is een van zijn sterke kanten. In een nachtje maakt Sam J’Taime met gemak drie tracks. Waar het talent vandaan komt, weet hij ook niet zo een-twee-drie. Dan bedenkt hij zich een gesprek dat hij laatst met zijn moeder had. ‘Ik zag laatst toevallig foto’s van mezelf toen ik echt youngboy was. Je ziet me al rondlopen met zo’n recordertje met een microfoontje. M’n moeder zei dat ik de hele dag met dat ding door de kamer liep. Als je dan naar die foto van vroeger kijkt denk je: Misschien zat het al in me. Ik zeg altijd dat iedereen talent heeft, maar je moet het ontdekken in jezelf en dan ontwikkelen. Dat is ook wat ik gedaan heb. Je gaat steeds meer love krijgen van alle kanten en zo kun je jezelf alleen maar verbeteren.'
Als je continu zoveel muziek aan het maken bent, kan het snel saai worden. Of je blijft hangen in dezelfde sound. Bij Sam is dat zeker niet het geval en dat is volgens hem te wijden aan zijn creativiteit. ‘Ik maak meerdere genres. Ik kan op alles rappen, noem maar wat. En daardoor wordt het niet saai voor mij. Ik doe ook elke keer andere shit.’ Je zou zeggen dat als je altijd andere
shit
doet, er weinig samenhang in je projecten zit maar daar is hij het niet mee eens. ‘Ik probeer gewoon alles te laten horen wat ik kan. Niet alleen qua flows, maar ook qua genres. Als mensen later gaan zeggen van: 'Vroeger deed je dit en dat, je bent veranderd. Dan kan ik zeggen dat ik het altijd al deed.’
Tijdens de
FunX Talent Night
liet hij absoluut zijn diversiteit zien. Zijn cover van André Hazes had heel veel impact en in de finale koos jurylid Adje voor Sam J’taime. Wat doe je nadat je zoiets gewonnen hebt? ‘Kort daarna dacht ik: 'Wat heeft dit voor nut gehad?' Nu besef ik dat het me wel veel heeft gebracht. Sowieso veel aandacht op de naam Sam J’taime. Ik heb veel positieve reacties gekregen en heb iets gedaan wat uit m’n comfort zone lag. Ik heb gewonnen.. Ik ben tevreden. Het heeft me goed gedaan. Ik heb een goeie band met mensen van binnenuit, ‘t zijn goeie mensen bij FunX, man. Het is alleen maar positiviteit.’
Snel nadat hij de
Funx Talent Night
won, kwam hij in contact met Bonne Chance Music en sindsdien loopt alles op rolletjes. ‘Toen ik echt weer begon in november 2016 was het met O.G, bij Omerta Music. We begonnen weer vanaf 0 abonnees, maar ik had wel snel m’n fanbase opgebouwd. Ik weet het nog goed. We dropten de video van
187
en ik keek in de avond, 400 views. Ik werd gek, man. Ik belde OG en zei dat hij die shit moest verwijderen. Hij zei: 'Maak je niet druk, bro'. Volgende ochtend had de video 2000 views en toen begon het weer te lopen. Weet je wat het mooie is; in een jaar tijd heb ik de hele progressie gezien richting Bonne Chance. Vanaf Omerta Music met 2000 views in een dag, naar 6000, toen 10000, nu 60000. Helaas zijn de wegen gescheiden tussen mij en OG, op zakelijk gebied, persoonlijk kan ik het nog goed met hem vinden. Ik werk ook nog steeds met ‘m. Daarna kwam ik dus in gesprek met Bonne Chance. Ik kende al iemand die daar zat en had al gehoord van het contract dat hij had gekregen. Ik geloofde het eigenlijk niet, zo goed was het contract. Toen was ik op een schrijverskamp van Bonne Chance en ik zag me daar wel zitten. Het klikte goed, dus het contract getekend en zijn we er voor gegaan man. Tot nu toe zeker nog geen spijt van gehad. Ik had ook nog niet echt de capaciteit om het allemaal zelf te doen.’
En nu? ‘Ik zeg je eerlijk man. Ik zit nu goed. Waarom zou ik het zelf doen? Op een dag hoop ik dat ik het zelf kan doen, begrijp je? Dat is wel het streven, maar zolang ik niks te klagen heb is er geen reden om weg te gaan. Het is wel fijn als je team met je meegroeit, anders kun je niet echt succesvol worden. Ik groei sowieso, want het gaat goed.’ De afgelopen tijd zijn Sam en zijn vaste producer én labelgenoot Keyser Soze naar elkaar toe gegroeid. Dat haalt het beste in beiden naar boven. ‘We moesten ook wel aan elkaar wennen. Ik had acht maanden alleen maar met OG gewerkt en moest toen opeens switchen naar Keyser Soze. Hij moest ook aan m’n stem wennen, aan elkaars sound eigenlijk.'
Zijn emotionele track en video
Kleine Jongen
viel erg in de smaak bij het grote publiek en dat komt mede doordat hij zich van een andere kant laat zien. Daarmee laat hij ook weer de diversiteit zien die hij te bieden heeft. Ook voor hem is het een bijzonder nummer. ‘Het is ook wel een mooi verhaaltje eigenlijk. Mijn EP zou 24 november uitkomen en een week eerder had ik de luistersessie voor de EP. Iets daarvoor, op 13 november ging ik naar de studio van Remy Ridotto. Met hem heb ik ook een goeie band gecreëerd door FunX en we zijn gewoon weer de studio in gegaan. M'n EP was eigenlijk al klaar, ingeleverd, gemixt, gemastered, alles. Hij zou binnen één dag aangemeld worden bij Spotify. Dus ik kwam daar in de studio en hij had een akoestische beat. Ik ging even een assietje draaien om de hoek en ik had al een tekst. Ik heb meer dan 200 teksten in m’n telefoon. Heel vaak puzzel ik, ik kan makkelijk teksten op een andere flow of beat zetten, ik pas me makkelijk aan. Kameleon je weet toch haha. Ik ging dus een assietje roken en zat een beetje te neuriën, zo begin ik altijd, toen kwam het er ineens uit. Ik dacht: 'Laat me dit meteen opnemen.' Ik was klaar, hij speelt ‘m af, ik neem die sutu… Ik was echt in shock. Ik had het niet van mezelf verwacht. Het is echte shit, waargebeurd en niet persé alles persoonlijk, maar in een dichte kring om me heen. Ik denk dat het daarom ook zo echt aanvoelt en hard is geworden. Ik krijg ook echt veel love voor dat liedje, ook door de clip die ik ervoor geschoten heb met een gitarist. Ik ben ook zeker van plan om meer van dat soort shit te gaan doen. Ik heb al een beetje door laten schemeren dat er ook een akoestisch project aan zit te komen. Zoals ik al zei; ik wil alles doen, van akoestisch tot herres.’
Elke rapper heeft zijn eigen plan van aanpak waarmee hij zich wil onderscheiden van de rest. Bij Sam J’Taime is dat zijn diversiteit. Het is een korte omschrijving, maar een veelzeggend woord. In een eerder interview meldde hij al dat hij zelfs een EP met een volkszanger zou willen maken. ‘Ik ben er nog steeds mee bezig. Het liefst wil ik doen wat ik heb gedaan met
Ik Leef Mijn Eigen Leven
van André Hazes, maar dan met andere nummers. Het is alleen moeilijke om de rechten daarvan te verkrijgen, anders kan ik het niet uitbrengen op Spotify, maar daar zijn we mee bezig. Het kost veel tijd en energie omdat ik het met instrumenten in wil laten spelen.'
Sam J’Taime begint al een flinke following en fanbase te krijgen maar bevindt zich nog nèt in de subtop en dat erkent hij zelf ook. ‘Ik trap tegen die deur nu man. Elke track die ik gooi, kan ‘m zijn. Je kan het niet bepalen. Ik laat zien dat ik hard werk en dat ik gewoon m’n ding blijf doen. Ik geloof dat als je iets echt wilt, dan gaat het je lukken. En nu Keyser Soze en ik aan elkaar gewend zijn, maken we zo twee-drie pokoes in een nacht. Van niks naar klaar. Ze blijven maar komen. De EP
Niet van Paris
hadden we ook in 2 maanden gemaakt. In die twee maanden heeft dat me heel veel bezig gehouden. Toen dat klaar was dacht ik ehh.. wat ga ik nu doen? Na een tijdje had ik 3-4 weken niks gedaan en toen had ik RBDjan geconnect. Hij kwam naar de studio en vanaf dat moment ging het keihard. Die avond heb ik twee pokoes gemaakt, een dag later drie. Toen zat ik dus al op vijf. Paar dagen later weer twee en nu zit ik al op tien pokoes vanaf een week voor oud en nieuw tot nu. Het gaat hard, man. Alles met Keyser Soze. Dat werkt echt goed samen. Ik kan ook veel blijven gooien omdat ik divers ben, ze gaan me niet zat worden.
Niet van Paris
was meer storytelling, relaxt, lessen, terugblik. De volgende wordt bam, brag ‘n boast Sam, herres. Dat wordt eind februari, dan ga ik
Niet van Paris 2
gooien. Binnenkort komen er sowieso al clips van uit. Daarna ga ik met iets rustigs komen. Blijven gooien, blijven gooien. En we wachten natuurlijk nog ff op een solo sessietje bij 101, haha. Die gaan we ook kantelen.’