Zack INK, het verschil tussen real en fake

Op een doordeweekse dag spreek ik af met Zack INK en zoals gewoonlijk is een adres besproken voor het interview. Ik parkeer mijn auto in de buurt en beweeg me richting de woning waar we afgesproken hebben. Voordat ik naar de voordeur van het huis kan lopen om aan te bellen, stopt een Witte Volkswagen Polo achter mij. De deur van de auto wordt grof opengeslagen. ‘Kom zitten,’ zegt de man achter het stuur. Het is Zack INK, die onrustig de bijrijder stoel begint op te ruimen. ‘Ik moet nog een paar dingen doen,’ zegt hij en voor ik het weet rijden we door Rotterdam Oost. Zack moet nog tanken en snel wat afgeven bij zijn moeder. Zijn dochters zijn namelijk de volgende dag jarig en zijn moeder is druk bezig met de voorbereiding. Vol trots praat hij over zijn tweeling. Hartverwarmend voor iemand die een ijskoud hart lijkt te hebben op basis van zijn muziek.

De muziek van Zack INK gaat namelijk over het straatleven. Drugs, wapens en criminele activiteiten waar de gemiddelde Nederlander nog nooit over gehoord heeft. Draag de kist als m’n goon wordt begraven , als je op buit zit rennen ze je huis in en je zou zeggen hokken, maar het ging om blokken zijn enkele zinnen uit zijn repertoire. Daarnaast heeft hij drie dochters die hij moet opvoeden en deze werelden lijken voor een buitenstaander onmogelijk te combineren. Uit pure naïviteit vraag ik Zack of zijn dochters later ook naar zijn muziek mogen luisteren. ‘Tuurlijk,’ reageert hij licht verontwaardigd. ‘Kinderen luisteren ook naar Broederliefde met zinnen als trekken aan je haar en in je kont ging . Dat wordt ook meegezongen door kinderen. Of neem Steen met z’n kanker-dit, kanker-dat. Dat vind ik nog veel erger dan wat ik rap.’

Zack INK zit te multitasken achter het stuur en het bellen, voice-memo’s sturen en schakelen wordt in hoog tempo afgewisseld. Op zijn rechterhand prijken meerdere tattoos maar tijdens deze acties valt vooral de Arabisch-uitziende tattoo van het woord M3aseb op. ‘Het is voor mij iets wat ik sinds vroeger al bij me draag,’ antwoordt hij wanneer ik de vergelijking met Josylvio’s album Ma3seb maak. ‘Elke school waar ik op gezeten heb, zullen mensen je vertellen dat ik agressief ben. Het is een lifestyle. Zijn album heet zo, mijn YouTube-kanaal heet zo, maar we doen allebei ons ding. Ik ben er zelf mee gekomen. Ik heb het niet van hem gestolen of gekopieerd, dus dat zijn album zo heet is voor mij geen reden om te stoppen met het woord. Er zit zelfs een samenwerking tussen Josylvio en mij aan te komen.’

Niet alleen zijn rechterhand is volledig bedekt met tatoeages. Geen enkel zichtbaar deel lijkt te ontsnappen aan de permanente inkt. Zijn nek is bedekt met een portret van zijn dochter en zijn knokkels spellen z’n artiestennaam, Zack INK. Waar deze naam vandaan komt is vragen naar de bekende weg, maar toch blijf ik nieuwsgierig naar het verhaal erachter. ‘Ik houd van tatoeages. De ex van m’n nicht was een tattoo-artiest en heeft mijn eerste tattoo gezet. Hij was eerst kapper en is gewoon op een dag begonnen met tatoeëren. Ik kreeg door hem de inspiratie om ook te tatoeëren en nadat hij een paar tattoos bij me had gezet, kwam ik aan met m’n eigen tattooset. Toen begon ik daar m’n eerste mensen te tatoeëren. De eerste tattoos waren niet de mooiste, maar daar komt de naam vandaan.’ ‘Dus als ik een tattoo wil, kan ik dan bij jou terecht?’ grap ik. ‘Ik ben nu bezig met muziek en ik wil niet alles tegelijk doen,’ antwoordt Zack. ‘Ik leg altijd mijn volledige focus bij iets wat ik doe, maar misschien pak ik het ooit wel weer op.’

Zoals veel mensen met tattoos kunnen beamen, vertellen de tattoos van een persoon veel over het leven van de drager. Zo ook bij Zack. De welbekende 7Barkie (in de vorm van het getal 700) en Glitch Gang adlibs zijn vereeuwigd op zijn linker hand. ‘ Glitch Gang ben ik aan het oprichten. Het moet een soort organisatie worden waar ik artiesten onder kan uitbrengen. Nu zijn dat Vani, Goya T en ik,’ legt Zack uit. Toch legt dat weinig uit over het woord glitch dat geïntegreerd is in zijn vocabulaire en te pas en te onpas opduikt in zijn uitspraken. ‘Een glitch is een fout in het systeem. Als je glitcht, dan maak je iets mogelijk wat onmogelijk is. Stel dat ik zou tekenen bij Top-Notch. Ik kom van de bodem en ik zou tekenen bij het grootste label van Nederland. Dat is een glitch. Maar ik ken ook piraten die trouwen met een chick, scheiden en uiteindelijk met de helft van de buit ervandoor gaan.’ Een glimlach verschijnt op z’n gezicht. ‘Ik blijf glitchen tot ik doodga.’ De tattoo van het getal 700 staat voor 7Barkie wat ook vaak terugkomt in Zack’s muziek. ‘Oorspronkelijk komt het uit de buurt waar ik ben opgegroeid, Zevenkamp . Tegenwoordig is het heel Oost en omstreken. Zelfs in Suriname lopen mensen met tatoeages van 7Barkie . De 7 staat voor m’n oude buurt. De barkie omdat we het altijd honderd houden, terwijl we niet honderd zijn.’

Voor m’n gevoel heb ik de hele wijk al gezien terwijl Zack INK me anekdotes voorschotelt over zijn leven. Plots parkeert hij de auto bij een winkelcentrum, Lageland . Hij heeft trek en zonder overleg neemt hij me mee naar zijn favoriete viszaak. ‘Wil je ook? Dan moet je mijn broodje bestellen,’ zegt hij en wijst naar het menu op een bord boven de bakken vol kibbeling. Ik stem toe en schiet in de lach bij het zien van de naam Zack INK tussen de broodjes die de zaak aanbiedt. ‘Ik eet hier vaak een broodje kibbeling met cocktailsaus. Ik zette dat altijd op insta en op een gegeven moment gingen mensen vragen om het broodje dat Zack altijd eet . Toen hebben ze het maar op het menu gezet,’ legt Zack uit met een grijns op z’n gezicht. 

We nemen plaats op het terras voor de viszaak en al snel worden de broodjes Zack INK geserveerd. Zack INK praat tijdens het eten vol enthousiasme over de nieuwe videoclip die hij heeft uitgebracht en hoe hij met de clipmaker in discussie was over het eindresultaat. ‘Ik zei hem dat die ganoe vaker in beeld moest, haha.’ Ook de 101Barz sessie die hij afgelopen zomer opnam wordt besproken. De energie van Zack INK in deze sessie is intens, maar halverwege de sessie ruilt hij deze energie in om vervolgens tot rust te komen bij een introspectieve track. In deze track bespreekt hij een aantal persoonlijke zaken, maar wat eruit springt is het feit dat hij is neergestoken. ‘Dat is al een tijdje geleden. Ik denk ongeveer drie jaar geleden. Het was een meningsverschil, maar ik stond niet in mijn recht. Dat zeg ik je eerlijk. De jongen die mij heeft neergestoken had ik al drie keer weggestuurd, maar hij bleef maar terug komen. De laatste keer dat hij terugkwam, zag ik dat hij rende. Ik had al het gevoel dat het niet klopte en op dat moment, toen ik niet scherp was, heeft hij me één keer kunnen prikken. Hij weet wat hij fout heeft gedaan. Hij bleef staan nadat hij me had gestoken en heeft gewacht op de politie om zichzelf aan te geven. Dat zijn gewoon die dingen van de straat. Die dingen kun je meemaken, maar dat is het leven dat je kiest. Als ik bij de Albert Heijn zou werken, dan was dit nooit gebeurd. Ik zeg niet dat ik vroeger nooit gewerkt heb, maar ik weet wel dat het niet werkt voor mij.’

Werken bij de Albert Heijn doet Zack niet en oppert zelfs in één van z’n tracks: alles wat ik rap in m’n tracks dat is echt . Zack koos voor het straatleven en benadrukt vaak dat zijn muziek echt is, maar waar komt het verlangen vandaan om dit te bespreken? ‘Ik ben veel Nederlandse muziek gaan luisteren en ik hoorde omin bullshit. Veel mensen zeggen een hoop. We hebben dit, we hebben dat, we hebben guns, maar uiteindelijk op bureau verlink je iedereens naam. Het heeft geen waarde. Als je iets doet, dan moet je wel erachter staan. Het is niet zo dat ik die hele meneer ben. Er is ook wel eens een pull up op mij geweest, maar daarom moet je scherp blijven. Je moet niet over je heen laten lopen, maar je eigen weg lopen.’ Zo loopt Zack in de video van Rondo Numba Nine rond met een wapen en de politie stuitte ook op deze videoclip. ‘Ze hebben me aangehouden daarvoor,’ zegt hij. ‘Ze hebben me verhoord, maar voor hetzelfde geld is die clip in Irak opgenomen. Ze gingen alleen moeilijk doen vanwege de straatnamen op de borden. Het is wel begrijpelijk, dus ik heb gezegd dat ik er de volgende keer op ga letten en geen straatnamen in de videoclip laat zien.’ Maar zouden ze de zaken die Zack bespreekt op z’n tracks ook kunnen gebruiken om hem aan te houden? Zack betwijfelt het. ‘Als ze me willen aanhouden voor mijn muziek, dan kunnen ze een heleboel rappers aanhouden. Tenzij de politie ook inziet dat al die rappers bullshit praten en dit echte shit is.’

De broodjes zijn op en Zack INK brengt de borden naar binnen om vervolgens schaamteloos te flirten met de vrouw achter de balie. Zelfs in deze situatie toont Zack dat hij geen blad voor de mond neemt. Het is inmiddels tijd om foto’s te maken, dus we stappen weer in de auto en Zack weet direct waar hij ze wil schieten. Het moet in zijn wijk Oosterflank gebeuren. Na een autorit, die op een scène uit Fast & Furious lijkt vanaf de bijrijder stoel, komen we aan bij het winkelcentrum Alexandrium . ‘Ik ben nu bezig met een plaat,’ vertelt Zack ondertussen. ‘Ik kan er nog niet teveel over loslaten, maar ik ben op de helft.’ Deze plaat zal hoogstwaarschijnlijk gevuld zijn met trapnummers. Wat opmerkelijk is, want in een gesprek schuwt Zack het ook niet om over persoonlijke zaken te praten. Zal er ooit een tijd komen dat hij zijn hart gaat luchten op tracks? ‘Voor een album misschien wel, maar de tape nog niet. Mijn doelgroep wil horen wat ik nu maak. Als ik nu een andere stijl ga doen, dat zou hetzelfde zijn als Ronnie Flex ineens zou doen wat ik doe. Het is een te grote switch. Je kan die switch maken, maar dan moet ik dat gecontroleerd en in stappen doen. Je moet natuurlijk doen wat je wil, maar je moet niet de mensen die achter je staan en je supporten gaan verwarren. Ik wil wel zorgen dat er een eenheid is tussen mij, mijn familie, mijn gang en mijn fans.’

Die eenheid met zijn gang is er zeker. Het is alsof ze aanvoelen wanneer Zack INK in de buurt is. Na een aantal minuten bij Alexandrium zijn we vergezeld door bijna twintig man die verderop op de hoek staan. Zack INK roept één van de jongens dat hij nog drie donnie (30 euro) van hem krijgt om vervolgens weer verder te gaan met de foto’s. Hij gedraagt zich als een superster in zijn eigen wijk, maar is zijn ambitie om dezelfde status in het hele land te krijgen? En heeft hij hier een label voor nodig? ‘Er zijn al een aantal labels naar me toegekomen die me zeiden dat hun oog op mij gevallen was. Het zijn wel bekende namen, maar ik houd ze liever nog voor mezelf.’ Toch is hij sceptisch om zich bij een label aan te sluiten. ‘Tot nu toe heb ik alles alleen gedaan. Ik doe het op eigen kracht, dus wat zou een platenbaas voor mij kunnen betekenen. De eerste boekingen komen al binnen en ik heb overal al sessies gehad. Wat zou nog kunnen volgen?’

Het interview is afgerond, de foto’s zijn gemaakt en ik verlaat Rotterdam Oost met een ervaring rijker. Zack INK heeft een indruk op mij achter gelaten als een liefdevolle vader, een eerlijk persoon en iemand die altijd zijn hart op de tong zal dragen. Plus hij heeft een eigen broodje, welke rapper kan dat zeggen?